استفاده از نعمتهای خوب الهی ممنوع نشده است. بلکه مؤمنین سزاوارترین انسانها برای بهره مندی از نعمتهای الهی هستند. خداوند نعمت را برای آنها خلق فرموده است و به برکت او دیگران هم از این سفره استفاده می کنند.
بیمنه رزق الوری و بوجهه ثبتت الارض و السماء؛ (به برکت وجود امام علیه السلام دیگران روزی می خورند و به وجود او آسمان و زمین پابرجاست. )
یکی از نعمتهای الهی لباس است. مؤمن باید لباس خوب داشته باشد.
البته منظور از لباس خوب، لباس تجمّلی تکبر آفرین نیست. در روایات اسلامی معیار لباس خوب اینها معرفی شده است:
حلال باشد، پاکیزه باشد، برازنده باشد، متکبرانه نباشد، مناسب فصل باشد، لباس شهرت نباشد که انسان را انگشت نمای دیگران سازد، با سن و سال او بخورد و تابع اعتبارات پوچ نباشد، تقلید از کافران و تشبّه به آنها را در برنداشته باشد، در پارچه و دوختش اسراف نشده باشد و. . .
مراجعه شود به:
لباس در فرهنگ اسلام