یوهانس کپلر (1630-1571)، ستاره شناس آلمانی، نشان داد که سیارات در مسیرهایی بیضوی حرکت می کنند و خورشید در یکی از کانون های بیضی قرار دارد. پس از مشاهده مدار مریخ، او همچنین نشان داد که خط فرضی میان سیاره و خورشید در زمانهای مساوی مناطق مساوی بیضی را قطع می کند زیرا هنگامی که سیاره به خورشید نزدیکتر می شود ، سریعتر حرکت می کند. بالاخره او نشان داد که چگونه زمان گردش سیاره در مدار خورشید (دوره تناوب مداری) با فاصله افزایش می یابد. این کشفها به قوانین حرکت سیاره ای کپلر معروف شدند.

مناطق مساوی کپلر نشان داد که حرکت سیاره از نقطه A به B با حرکتش از C به D به یک اندازه است. مناطق آبی رنگ هم اندازه اند.