تاریخچه ی:
فضیلت امام حسین از دیدگاه معصومین
. رسول معظم اسلام (ص):
~~green:به راستی که با شهادت حسین (ع) آنچنان شور و حرارتی در دل مومنین ایجاد شده که هیچ گاه به سردی نخواهد گرایید~~
مستدرک الوسائل، ج 10 ص 318
2. امیر المومنین (ع):
~~green:حضرت علی (ع) هنگامی به فرزند خود کرد و فرمود: ای کسی که نام و یاد تو موجب جاری شدن اشک در دیدة هر مومن است، حسین (ع) گفت: پدر منظور شما من هستم؟
در پاسخ فرمود: آری فرزندم.~~
بحار الانوار ج 44 ص 280
3. فاطمه زهرا (س):
~~green:آنگاه که حسین (ع) هنگام بارداری به شش ماهگی رسید، در شب تاریک به چراع نیاز نداشتم و هنگام عبادت خدا و خلوت با حق، صدای تسبیح و تقدیس (وی را) میشنیدم.~~
بحار الانوار، ج43 ص273
4. امام حسن مجتبی (ع)
~~green:آنچه موجب شهادت من میشود، سمی است که به کامم ریزند، اما ای ابا عبدالله هیچ روزی مانند روز (مصیبت) تو نخواهد بود...~~
امالی صدوق ص116
5. سید الساجدین علی بن الحسین (ع):
~~green:من فرزند کسی هستم که فرشتگان آسمان بر او گریستند و جن در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه کردند~~
بحار الانوار ج 45، ص 174
{picture=imamhussain-7.jpg height=250 width=200 align=left}
6. امام محمد باقر (ع):
~~green:بعد از یحیی بن زکریا آسمان در مرگ کسی نگریست، مگر در شهادت حسین بن علی (ع) که چهل روز در این مصیبت گریان بود.~~
کامل الزیارات ص 90
7. امام جعفر صادق (ع):
~~green:گریستن و بیتابی کردن در تمام ناملایمات و مصایب ناپسند است، مگر در مصیبت حسین بن علی (ع) که آدمی در این گریه و جزع، پاداش نیز خواهد داشت~~.
بحار الانوار ج 44 ص 291
8. حال امام موسی بن جعفر (ع) در روز عاشورا از زبان امام رضا (ع):
~~green:آنگاه که ماه محرم آغاز میشد، دیگر پدرم مسرور و خندان دیده نمیشد و حزن و ملال بر او چیره میگشت تا روز عاشورا که آن روز، روز مصیبت و حزن و گریهاش بود، و میفرمود در چنین روزی بود که حسین کشته شد~~.
امالی صدوق ص 128
9. امام علی بن موسی (ع):
~~green:همانا روز مصیبت حسین (ع) چشمان ما را خسته و مجروح کرد و اشکهای ما را ریزان نموده، وعزیزان ما در آن سرزمین غم بار گرفتار خواری (ظاهری) شدند، مصایب آن روز به گونهای است که برای همیشه ما را غمگین و داغدار کرده است.~~
بحار الانوار ج 44 ص 284
10. حضرت حجه بن الحسن المهدی ارواحناله فداء:
~~green:اگر زمانه به تاخیرم انداخت و مقدرات از یاریت بازم داشت و نتوانستم در رکاب تو با دشمنانت بجنگم، ولی از بام، تا شام در یاد تو سرشک غم از دیده میبارم و به جای اشک، خون میگریم.~~
بحار الانوار ج 98 ص 320