فرزندان امام هادی (علیه السلام) عبارتند از: حسن (
حضرت امام حسن عسگری علیه السلام )، حسین، محمد، جعفر کذّاب و دختری به نام عَلیّه یا عائشه.
حسین که یکی از فرزندان امام هادی (علیه السلام) است سیدی جلیل القدر و با عظمت بوده است و از برخی روایات استفاده می شود که حسین و امام حسن عسگری تعبیر به (سبطین) می کردند و تشبیه می کردند این دو برادر را به دو جدشان یعنی دو سبط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله امام حسن و امام حسین (علیه السلام)
و در روایت است که صدای حضرت مهدی (علیه السلام) شبیه به صدای حسین (عموی آن حضرت) است و حسین از زاهدان و عابدان بود که به امامت برادر خودش امام حسن عسگری (علیه السلام) اعتراف داشت و قبرش در نزدیک قبر پدر و برادر بزرگوارش امام حسن عسگری (علیه السلام) در
سامرا ست.
سید محمد که کنیه اش ابو جعفر است یکی دیگر از فرزندان امام هادی (علیه السلام) است و فرزند بزرگ آن حضرت است و شیعه گمان می کردند که او بعد از امام هادی (علیه السلام) امام خواهد بود ولی پیش از پدرش از دنیا رفت و امام حسن عسگری در مرگ او گریبان چاک زد.
قبر شریف سید محمد در هشت فرسخی سامراست نزدیکی قریه بلد است و کرامات فراوانی از او صادر شده است حتی اهل سنت و اعراب بادیه از او به احترام یاد می کنند و او را تجلیل می کنند و هیچ گاه قسم دروغ به او نمی خوردند و پیوسته از اطراف برای او نذر می برند.
جعفر کذّاب یکی دیگر از پسران امام هادی (علیه السلام) است و لقبش کذاب است زیرا به دروغ ادعای امامت کرد و مردم را گمراه کرد
در روایتی امام زین العابدین (علیه السلام) می فرماید: علت این که به فرزند فرزندم جعفر بن محمد لقب صادق داده اند و به آن حضرت امام صادق می گویند آن است که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: هرگاه فرزند جعفر پسر محمد پسر علی پسر حسین پسر علی بن ابی طالب به دنیا آمد نامش را صادق بگذارید زیرا پنجمین پسر او نیز نامش جعفر است که ادعای امامت می کند و در این زمینه با جسارت و جرأت بر خدا دروغ می بندد بر این اساس نام جعفر پسرامام هادی (علیه السلام) در نزد خداوند جعفر کذّاب (بسیار دروغگو) است.
منابع:
بحار الانوار، ج 50، ص 231، شماره 6. مناقب، ج 4، ص 402-
منتهی الامال محدث قمی، ص 260.