{picture=Nahre Furat 2.jpg}

فرات نهر بسیار معروفی در مغرب ((عراق|کشور عراق)) است. سرچشمه فرات نزدیک رود ارس در سرزمین ارمنستان است، در نزدیکی ((خلیج فارس|خلیج فارس)) به رودخانه دجله می پیوندد و از آن پس «شط العرب» نامیده می شود. طول فرات حدود 2900 کیلومتر است. آب فرات در جهان اسلام از اهمّیّت خاصّی برخوردار است و روایات فراوانی در فضیلت و خواصّ آن به ما رسیده که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

1- ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر «علیه السلام» )) از مردی از اهل ((کوفه|کوفه ))سؤال کرد که:«آیا در فرات غسل می کنی؟»
آن مرد گفت:«نه.»
امام فرمود:«پس از خیر محرومی.»

2- ((امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین علیه السلام )) فرمود:«فرات سرور آب‌های دنیا و آخرت است و آب دو ناودان از ناودان‌های بهشت در آن جاری است.»

3- ((حضرت امام سجاد علیه السلام|امام سجاد علیه السلام )) فرمود:«هر شب ((فرشته))ای از آسمان پایین می‌آید و سه مثقال مشک از مشک‌های بهشتی در فرات می‌ریزد. هیچ نهری در شرق و غرب عالم نیست که از فرات پر برکت‌تر باشد.»

4- ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام» ))فرمود:«اگر مردم می‌دانستند که فرات چه برکتی دارد، در کنارش خیمه می‌زدند. اگر گناهکاران آن را نمی‌آلودند، آب فرات شفابخش هر بیماری بود. من گمان نمی کنم کودکی را به آب فرات کام بردارند، مگر اینکه ما ((اهل بیت، عترت، آل رسول، قربی|اهل بیت)) را دوست بدارد. اگر بین من و فرات فاصله زیادی نبود، از آن برای شفا آب برمی‌داشتم.»

در روایات زیادی وارد است که «کام نوزادان خود را با آب فرات بردارید.»
در روایات متعددی هم فرات جزو مهریه ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|حضرت زهرا علیها سلام )) ذکر شده است.

شعر معروف « آب مهریه زهرا و تو لب تشنه دهی جان!» یک واقعیت تاریخی است و عمق ظلم ((یزید بن معاویه|یزید)) و یزیدیان را بهتر می رساند که ((حضرت امام حسین علیه السلام)) و یاران و فرزندانش را از این آب منع کردند.

منابع:
فرهنگ معین، ج 6
بحارالانوار، ج 100، باب 1 و 11، ص 226 تا 235.