مفضل می گوید: روزی به محضر امام صادق علیه السلام رسیدم حضرت به من فرمود: ای مفضل، آیا محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین را آن طور که شایسته است به حق معرفت شناخته ای؟.
گفتم: ای سرور من، حق معرفت آنها چگونه است؟.
حضرت فرمود: ای مفضل کسی که حق معرفت آنها را بشناسد در بالاترین درجه ایمان قرار دارد.
ای سرور من! حق معرفت اّنان را به من معرفی نما! .

حضرت فرمود: ای مفضل، بدان که آنها هر آنچه را که خداوند آفریده است می دانند، آنها کلمه تقوا و خزینه داران آسمان ها و زمین ها و کوهها و دشت ها و دریاها هستند می دانند چند ستاره و فرشته در آسمان است. آنها وزن کوهها و مقدار آب دریاها و رودها و چشمه ها را می دانند. هیچ برگی از درخت نمی افتد جز این که به آن آگاهند و هیچ دانه ای در درون زمین و هیچ تر و خشکی وجود ندارد جز این که در کتاب مبین است و آن در علم آنهاست و به آن آگاهند.

گفتم: سرور من، آنچه گفتید دانستم و به آن اقرار می کنم و ایمان دارم.
حضرت فرمود: بله ای مفضل، بله ای مکرّم، بله ای عالم، بله ای پاک و پاکیزه، گوارا باد برای تو بهشت و برای هر کس که به اینها ایمان دارد.)
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که حسن و حسین علیهم السلام محدّث بوده اند، محدّث کسی است که سخن ملک را می شنود ولی خود او را نمی بیند.

منابع:
بحار الانوار، ج 26، ص 116، حدیث 22.
بحار الانوار، ج 26، ص 78و79، حدیث 34 و 38 - بصائر الدرجات، ص 109.

مراجعه شود به:
علم امام به افراد
زهد در دوران زندگی