یکی از غلامان
حضرت موسی بن جعفر علیه السلام مرتکب خلافی شده بود که سزاوار عقاب و سرزنش بود. امام دستور داد او را مجازات کنند اما غلام برای امام بخشی از آیه 134 سوره آل عمران را که درباره صفات متقین است خواند و گفت:«
والکاظمین الغیظ » (کسانی که خشم خود را فرو می برند.)
امام فرمود:«او را رها کنید.»
غلام ادامه آیه را خواند:«
والعافین عن الناس» (و از خطای مردم در می گذرند.)
امام فرمود:«از خطای تو در گذشتم.»
آنگاه غلام بخش آخر آیه را خواند:«
ان الله یحب المحسنین» (و خدا نیکوکاران را دوست دارد.)
امام فرمود:«تو در راه خدا آزاد هستی.»
منابع:
بحار الانوار، ج 44، ص 195، حدیث 9- کشف الغمه، ج 2، ص207.
مراجعه شود به:
برخوردی بزرگوارانه
برخورد کریمانه
زهد در دوران زندگی