((حضرت زینب علیهاسلام|حضرت زینب _ سلام الله علیها _)) در عزاداری برادر و اهل بیت خود مدام گریه می کرد و هیچگاه اشک چشمش خشک نشد و زمانیکه به فرزند برادرش _ حضرت زین العابدین _ علیه السلام _ می نگریست. حزن او تجدید و اندوهش زیاد می شد و این وضعیت برای ایشان بود تا پس از دو سال به ملکوت اعلی پیوست.

((ام البنین - مادر عباس بن علی|ام البنین)) مادر حضرت ابوالفضل العباس و سه فرزند دیگر امیر المومنین _ علیه السلام _ تا زنده بود کنار صورت قبری که خود در ((بقیع)) ساخته بود می آمد و با اشعار جانگدازی مدیحه سرائی می کرد که هر کس او را می دید به گریه می افتاد.

جناب «((رباب)) » همسر والا مقام حضرت سید الشهداء _ علیه السلام _ نیز وضعیت دلخراشی پس از وقایع عاشورا داشته و دیگر ازدواج نکرد و تا زنده بود گریست و زندگانی او بیش از یک سال دوام نیاورد و همین سایر زنهای بنی هاشم.

در این ارتباط و در تاریخ آمده است که: (زنهای بنی هاشم لباسهای سیاه بر تن کردند و هرگز از سرما و گرما شکایت نمی کردند، به دستور امام سجاد _ علیه السلام _ برای آنها غذای عزادار تهیه می کردند و تا پنج سال بعد از شهادت امام حسین علیه السلام هیچیک از زنان هاشمی، سرمه به چشم نکردند و موی خود را حنا نبستند و حتی هیچکس دودی از خانه آنها ندید تا اینکه ((عبیدالله بن زیاد)) پس از 5 سال کشته شد. سر او را برای حضرت سجاد آوردند آنگاه آنها از عزا درآمدند.

و البته در روایتی که در کتاب (محاسن) نقل شده است که خود حضرت سجاد علیه السلام برای آنها برای عزاداری غذا تهیه می کرد.

منابع:
کمال ابن اثیر، ج 4، ص 88 و معالی السبطین، ج 2، ص 211

مراجعه شود به:
((بازگشت حضرت سجاد -ع- به مدینه))