| «350 - 343 ق / 961- 943 م» | | «350 - 343 ق / 961- 943 م» |
- | پس از درگذشت نوح، پسرش عبدالملک امارت یافت، اما سرکردگان سپاه همچنان از این امر ناخرسند و نگران باقی مانده بودند. بکربن مالک، ((سپهسالار)) خراسان که او را به حکومت آن ولایت ابقا کرد، در ((بخارا)) به دست البتکین، سرکرده عدهای از سپاهیان ناراضی کشته شد. این امر اختلاف بین ترکان سپاه با دیوان ر که میخواستند سپاه را تحت نظارت خویش درآورند، شدت یاف. محمد بن عُزیر، که از جانب عبدالملک وزارت به وی واگذار شده بود، به ناچار کناره گیری کرد. بعد از آن که وزارت، به ابو جعفر عُتبی و حکومت خراسان به ابو الحسن سیمجور داده شد، ضعف عبدالملک در برابر قدرت سپاهیان نماینگر شد. در تمام این عزل و نصبها دست پنهانی البتکین که سرکرده غلامان ترک بود، در کار بود، اما هیچ یک از این عزل و نصبها موجب خرسندی سپاه نشد. با کنار نهادن آنها، عبدالملک کوشید تا خود را از سلطه البتکین برهاند. عتبی را به اتهام اسراف در خرج «348 ق / 959 م» و سیمجور را به سبب اجحافهایی که در خراسان کرده بود «349 ق / 960 م» کنار گذاشت. در این اثنا که دربار و دیوان ((سامانیان)) به شدت دستخوش مطامع غلامان ترک و سرکردگان سپاه بود، رهایی از سلطه البتکین برای عبدالملک ممکن نشد. امارت خراسان بعد از سیمجور به ابو منصور محمد بن عبدالرزاق داده شد که سرداری از دهاقین نام آور خراسان بود. اما چندی بعد بر خلاف میل قلبی خویش او را از امارت برکنار کرد و ((هرات)) و حکومت خراسان را به البتکین داد. وزارت نیز به ابو علی بلعمی که در واقع متحد یا دست نشانده البتکین بود داده شد. در همین اوقات عبدالملک در یک بازی چوگان از اسب فرو افتاد و هل ش «شوال 350 ق / نوامبر 961 م». و به این ترتیب تخت بخارا خالی ماند. عبدالملک را بعد از مرگ امیر رشید خواندند. |
+ | __~~green:پس از درگذشت نوح، پسرش عبدالملک امارت یافت، ~~__ __~~green:اما سرکردگان سپاه همچنان از این امر ناخرسند و نگران باقی مانده بودند.~~__
!!منازعه قدرت میان دیوانیان و سپاهیان __بکربن مالک، سپهسالار خراسان__ که عبدالملک او را به حکومت آن ولایت ابقا کرد، در ((بخارا)) به دست __البتکین__، سرکرده عدهای از سپاهیان ناراضی کشته شد. این امر اختلاف بین ترکان سپاه و دیوانیان را که میخواستند سپاه را تحت نظارت خویش درآورند، شدت دا : *__محمد بن عُزیر، __که از جانب عبدالملک وزارت به وی واگذار شده بود، به ناچار کناره گیری کرد. *بعد از آن که وزارت، به __ابو جعفر عُتبی __و حکومت خراسان به __ابو الحسن سیمجور __داده شد، ضعف عبدالملک در برابر قدرت سپاهیان نماینگر شد.
__~~blue:در تمام این عزل و نصبها دست پنهانی البتکین که سرکرده غلامان ترک بود، در کار بود،~~__ __~~blue:اما هیچ یک از این عزل و نصبها موجب خرسندی سپاه نشد.~~__
با کنار نهادن آنها، عبدالملک کوشید تا خود را از سلطه البتکین برهاند: />*__عتبی__ را به اتهام اسراف در خرج «348 ق / 959 م» و *__سیمجور__ را به سبب اجحافهایی که در خراسان کرده بود «349 ق / 960 م» کنار گذاشت.
اما در این اثنا که دربار و دیوان ((سامانیان)) به شدت دستخوش مطامع غلامان ترک و سرکردگان سپاه بود، رهایی از سلطه البتکین برای عبدالملک ممکن نشد:
**امارت خراسان بعد از __سیمجور__ به __~~green:ابو منصور محمد بن عبدالرزاق ~~__داده شد که __سرداری از دهاقین __نام آور خراسان بود. اما چندی بعد بر خلاف میل قلبی خویش، عبدالملک او را از امارت برکنار کرد و
**((هرات)) و حکومت خراسان را به __البتکین__ داد.
**وزارت نیز به __ابو علی بلعمی __که در واقع متحد یا دست نشانده البتکین بود داده شد. /> __~~brown:در همین اوقات عبدالملک در یک بازی چوگان از اسب فرو افتاد و رذش «شوال 350 ق / نوامبر 961 م». و به این ترتیب تخت بخارا خالی ماند~~.__
__~~blue:عبدالملک را بعد از مرگ امیر رشید خواندند.~~__ |