تاریخچه ی:
عبدالله بن زبیر
تفاوت با نگارش: 4
| - | اه ال دم هت ل د. ادر ما، در ((ببک)) و رش بی ود. ((حضرت امیرالممنین علی علیه السلام|حضرت امیرالمومنین علیه السلام)) فمده ست:« ی ز ما مره م ا ای ک فد، الله برگ .»
د ال 64 هی س ز رگ مایه مدم ((حاز)) و ((یمن)) و ((عرا)) ((خراسا)) عبداه ن یب بیعت کردن و در رو 17 ((مه مادی اال، ادی الولی|مای ااوی)) ر 72 الگی مان کومت ((عبدالملک ب مرو)) ر مکه ا ی شد. |
+ | کای ک تن به یت ا ((یزید ب معاویه|یی)) اد، عبداله ن بیر بود. ی شبانه ه ((مکه)) ریت و آنجا همواه د کنر ((کب)) به نم و طف مشغول د. ب وود ((حضرت امام سین علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) ه مک عبدالله ه و ی و روز در میان یک ار ه زی ن اما ی رف لی د را به ر می د یرا به وی م داس ک مدای که مم حین عی السلا ک هت کی ب وی بیعت نواهد کر یرا اا یه اللم داای وعی اص ماعی ود مر یشتر از طا ی کد. |
| - | عبدالله زبیر از کانی بود که ن به بیعت با ((یزید عاویه|یزید)) نداد. وی شبانه به ((مکه)) گریخت و در کنار کعبه ه نماز و طواف مشغول شد. با ورود ((حضرت مام حسین علیه لسلام|امام حسین لیه الل)) به مکه، عبداله هر روز یا هر دو روز به زیارت امام می‌رفت، ولی د اضطراب به می‌بر، زیرا به خوبی می است که مدامی ک ام حسین علیه السلام ر مکه است، کسی با ی بیعت نخواهد کرد، چون اام دارای موقعیت خاص اجتماعی بود و مردم بیشتر از او اطاعت می‌کردند.
هدف عبدالله بن زبیر از پرداختن به عبادت و طواف نیز فریب مردم بود. علی علیه السلام درباره او چی یش‌بینی کرده بود:« او به نام دین دام می گستراند تا دنیا را به دست آورد.»
بدون ک، هدف عبدالله بن زبیر در مبارزه با حکومت امو ای خدا نبود. در اندیشه به دست آوردن قدرت و زمامداری بد. />این وقعیت را ((عبدالله بن عمر)) هنگامی که همسرش اصرار داشت با عبدالله بن زبیر بیعت کند و برای او از قوای عبدالله بن زبیر می‌گفت، روشن کرد.
عبدالله بن عمر در پاسخ همسرش گفت:« رکب ایی را که ((معاویه)) هنگام حج بر آنها سوار بود، دیدی؟ من بر ای بارم که ابن زبیر هدفی جز دستیابی به آن شکوه و جلال ندارد و عبادت و طاعت خدا را در این مسیر به کار گرفته است.» |
+ | ه از ظاه عبده بن زبیر به بادت ه ام انا اراد بود چرا که ((ر امیاممنی ی علیه السلام|ضرت ایرامومنین علیه السلام)) درباره او رده بود: « به نام دین دام می گستراند تا دنیا را به دست آورد» بدون رد عبدالله بن زبیر در مبارزه با حکومت اموی هف الهی نبود، که در اندیشه به دست آوردن قدرت و زمامداری ب سر می برد و این قیقت را ((عبدالله بن عمر)) هنگامی روشن کرد که همسرش اصرار داشت با عبدالله بن زبیر بیعت کند و برای او از اعت و تای عبداه بن زبیر سخن گفت. |
| - | ا:
کربا 81 - />یا اامام ای، ج 2، 31. />(الاتیعا 3، 905) |
+ | ی در ا مرش گت: « آیا مرکبای ا که ((معاویه)) در یام ج بر آنها سار بود مشاهده نکردی؟ من بر ای ورم که ابن زبیر ف جز ستیاب ه آن شکوه و جلال را نارد و عبادت و طاعت خدا ر ن میر به کار گرفته است. » |
| - | مراجعه شود به:
((عبدالله بن عمر و بیعت با یزید))
((عبدالله بن زبیر ر شهادت امام علیه السلام)) |
+ | !منابع:
*قصه کربلا، ص 81
*حیاة الامام الحسین، ج 2، ص 31
!مراجعه شود به:
*((عبدالله بن عمر و بیعت با یزید))
*((خطبه عبدالله بن زبیر س شهادت امام حسین علیه السلام)) |
