بی شک بر اساس قانون وراثت، پدر و مادر نقش مهمی در انتقال برخی از روحیات به فرزندان خود ایفا می کنند و به همین جهت در فرهنگ اسلام به هنگام ازدواج به این مطلب بسیار تأکید شده است که فقط مظاهر زودگذر را در معیار گزینش همسر در نظر نگیرید، بلکه تأثیرگذاری در فرزندان را هم ملاک اصلی خود قرار دهید. از این رو در تفکر شیعی، پدران و مادران پیامبران، انسانهای موحد و خداپرست و به دور از شرک و کفر بوده اند.
در جریان امامت نیز پدر هر یک از امامان برترین مردم زمان و در واقع امام قبلی بودند، در انتخاب مادر آنان نیز بسیار دقت می شده است. به این جهت با وجود زنان و دختران عالیمقامی در خاندان بنی هاشم باز هم میبینیم هیچ یک از آنان لیاقت مادری هیچ امامی را نداشتند و مثلا زنی گمنام از سرزمین
آفریقا طی ماجراهای پیچیدهای در بیت امامت قرار می گرفت تا مادر امام آینده شود.
و این نکته مهمی است که مادر 7 نفر از ائمه هدی علیهم السلام کنیزانی هستند از نقاط دوردست دنیا:
مادر امام زین العابدین علیه السلام و
مادر امام هفتم و نیز
نرجس خاتون، مادر امام مهدی ارواحنا له الفداء.