ابوسعید خدرٌی چنین روایت می‌کند:
روزی پیامبر خدا وارد خانه فاطمه سلام الله علیها شد. فاطمه داشت زیر دیگ غذا را روشن می‌کرد.
علی علیه السلام و حسن و حسین در کنار اتاق خوابیده بودند
پیامبر با دخترش سخن می گفت. حسن از خواب بیدار شد و به سوی پیامبر خدا آمد و گفت: «ای پدر به من آب بده.»
پیامبر او را بغل گرفت. آن گاه بلند شد و آب آورد تا به حسن بدهد. در همان حال حسین از خواب بیدار شد و گفت:« ای پدر به من آب بده.»
پیامبر فرمود:« ای پسرم برادرت زودتر از تو از من آب خواست.»
پیامبر با ملاطفت و نرمی از حسین می خواست تا بگذارد اول برادرش آب بخورد ولی حسین قبول نمی‌کرد.
در این هنگام فاطمه گفت:« ای پدر، گویا حسن نزد تو عزیزتر است؟»
پیامبر فرمود:« هر دو نزد من مساوی هستند، اما اول حسن از من آب خواست. من و تو نزد این دو و این کسی که خوابیده است (علی علیه السلام) در بهشت در یک منزل و و در یک درجه هستیم.»
منابع: بحار الانوار، ج 37، ص 86، حدیث 54.
مراجعه شود به:
رسیدگی پیامبر به حسنین
سرور جوانان اهل بهشت
