تاریخچه ی:
طالع بینی و ستاره شناسی
عبدالملک بن اعین با آنکه از راویان حدیث بود، به نجوم احکامی و تاثیر اوضاع کواکب اعتقاد راسخ داشت. هر تصمیمی که می خواست بگیرد و هر کاری که می خواست بکند اول به سراغ کتابهای نجومی می رفت و به محاسبه می پرداخت تا ببیند اوضاع کواکب چه حکم می کند.
تدریجاً این کار برایش عادت شده و نوعی وسواس در او ایجاد کرده بود به طوری که در همه کارها به نجوم مراجعه می کرد. روز به روز وسواسش بیشتر می شد .از یک طرف می دید اگر این وضع ادامه پیدا کند و به سعد و نحس روزها و ساعتها و طالع نیک و بد و امثال اینها ترتیب اثر بدهد نظم زندگی اش بکلی به هم می خورد. از طرفی هم در خود توانایی مخالفت و بی اعتنایی نمی دید و همیشه به احوال مردمی که بی اعتنا به این امور دنبال کار خود می روند و به خدا توکل می کنند و هیچ درباره این چیزها فکر نمی کنند رشک می برد.
این مرد روزی حال خود را با امام صادق در میان گذاشت و عرض کرد:
«من به این علم مبتلا شده ام و دست و پایم بسته شده و نمی توانم از آن دست بردارم».
امام صادق با تعجب از او پرسید: «تو به این چیزها معتقدی و عمل می کنی»
_«بلی یا بن رسول الله»
_«من به تو فرمان می دهم , برو تمام آن کتابها را آتش بزن»
فرمان امام به قلبش نیرو بخشید، رفت و تمام آنها را آتش زد و خود را راحت کرد.
مأخذ: وسائل ج2 صفحه 18
کتاب: داستان راستان صفحه: 262-263