تاریخچه ی:
صبر در فرهنگ اسلام
تفاوت با نگارش: 2
| - | واژه هایی که ر مارف الم اساده میود، گاهی ه لط تمه تیر میگدد ملا بر واژ ای اس که مکن است نرا به « مل » و « بول لم » معنا کنند و گون یک مم صور بای هر لمی که بر او واد شد، بر کند و اقدامی نناید هر ک ال او را برد و یا رض بری ا به ر انداخت، ر و ر به یر بیناد و صبر پیشه ساد. |
+ | برخی واژه ها گاهی به لط ترجمه و تفسیر می‌وند؛ مثلاً صبر را گهی به «تحمّل» و «قول ظلم» معنا می‌کنند و میگویند یک مسلم صبور، باید بر هر ظلمی که ر او وارد شد، صبر ن.
این فسیر که ر واقع ظالم‌پروری و حقارت‌طلبی است بداً در مورد صبر صحیح نیست؛ بلکه صبر ب معنای مقاومت، یمردی، برخورد صحیح با مشکلات و تحکیم و تثبیت حق است، هر ن متلزم از دست ددن مل و جا و برو باشد.
یام ((حضرت امام حسین علیه السلم|امام حسین علیه اسلام)) یک نمونه بارز صبر است؛ همچنن که صلح ((حضرت امام حسن مجتبی علیه للام|اام حسن علیه السلام)) نیز الگوی تام عیار صبر بود. زیرا امام مجتبی علیه لسلام می دید اگر شمشیر بکِشد، ((معاویه)) تمام ((شیعیان)) ((امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) را می کشد و بر تخت سلطنت می‌نشیند و همنطور که خودش گفته بود نم مبارک ((حضرت مد مطی صلی لله علیه و آله|رول الله)) را برای همیه صفحه تاری می‌زداید.
اینجاست که امام و حجت خدا کاسه صبر را هر چند که تلخ است، می‌نوشد و با لح خود، جان شیعیان را حفظ می فرماید.
مام حسن لیه السلام هم بر اساس همین منطق می دید که اگر در خانه بنشیند و با ((یزید بن معاویه|یزید)) مقابله نکند، دیگر ی‌کس را یارای آن یست که این مردم فته و جاهل را از خواب غفلت بیدار کن هشدار دهد. لذا خونش را در این راه ریخت و جوانانش را قربای کرد و به اسارت نان و فرزندانش رضایت داد.
بابراین بر، ایمدی و ستقامت مناسب است که گهی ر لباس سکوت و صلح جلوه می کن و اهی در لباس فریاد و خون.
خدای تال ر وه بقره یه 177درباره مقین می فرماید:« __والصابرین فی لبااء و الضراء__» (آنها در سختیها و بلایا صبر را پیشه می‌کنند و با پایمردی و استقام قدم برمی‌دارند.» |
| - | ی سیر ای منق که ر و ظالم پروری و حرت طی است اب در م ر، ی یست بک بر در منط قن و ای به منای مق ایی برد صی با شکا و تکیم ثبی ت، هر چن ملم دن مل و ان ع و برو ب. |
+ | مّق سی می‌فراید:«صبر ب معنی وگهاری و ح ف است به وی ک شخص در مل ه ع بی‌تبی ک و در باط اب ا گد زبا ه کای ب کند.» />ص به اای تقیم ی‌گد:صب ر یت، صبر ر ک عی، بر ب سن لق.» |
| - | قیام ((رت امام حسی علیه للم|ا سین عیه السلم)) یک نمونه بار بر است؛ همنان صح ((ر امام ن مبی عی اللام|مم سن لیه اسام)) نیز، الگوی تما یر بر میباشد را ام مبی عیه لسلا یید اگر مشیر بکِش ((معوی))، ام ((محشور شدن در زیر ا حمد|شیعیان)) امیرالممنی علیه للام ر میکد بر ریکه سطت مینیند و همانطور که خودش گفه بو، نام مبارک ((ضر حمد مفی صلی الله ی و آله|رسول لله)) را دفن میماید. |
+ | را می‌گی:« عای اس که برب موارد، اسم های ونا ر؛ مثلا ر ال می ه ان کلم «ر» عبیر می شود، اتامت یا رد ر «شع» گوید، پایمردی در ال ناملیات «سعه ر» صبر ر گتن خن « کتمان » و ه صب بر ور ا «» (روه) می‌گیند.» |
| - | یاست که امام مرد الهی و خدا که ر ا ر چند ک لخ اس، مید ب ل د، ن یان را ف یفید. |
+ | بر نوعی تحل مقت است که اگر با بی أم گردد، ارزش فوق لدی دارد؛ ه وری که ((رت مام جعر صاد لیه السلم)) مرید:«اصب س مان» (ر نسبت ه ایمان، مانند سر ا بت ب دن.) |
| - | امام حی علیه السلام م بر اساس مین نق مییند که گ در خنه بنشیند و ب ((یزید ب مویه|یزید)) مقاله نکن، یر یچک را یی نیت ک این مم فه و اهل را ز وا لت بید کند دار هد، لذا خونش را ر ای ه میی و جن را ه میکن و اسی زن و فند ای میدهد. |
+ | ((حضرت امام محم بار علیه السلام|اام باقر علیه السلا)) می مید:«به در سخی و صب پیچید ه ات. هر ک در دی بر ی ه نلایم ر و ردباری وزد ال شت میشود هن ی ه لذات و شهوا پیچید ه ؛ و کس ب نال ته و استههی نفنی برود ه هنم دال میگردد.» |
| - | یجه ایک صبر، یک پایمی اتامت من ا که گاهی در بس سکت و صل، وه می گاهی باس فی ن. |
+ | ام صادق علیه السلام مراید:«ما صابر و شکیباییم و ییان ا صارتر شکیباترن... یا ما همه چیز آگاهیم صب می‌کیم ولی ی ما از بسیاری چیا آگاه نیند با ین ل مچنان بر یشه می‌کنند.» |
| - | دای عای باه مقین میفمای: « __ولصابری فی الباساء اضر__ (وره بقره ی 177)؛ ینی ا د کرزاه خیها بر را پیشه میکد و ا پایمی استام قدم برمیداند. |
+ | ((ابر بن یزید عی|بر)) ا مم باق لی السلا ری: بر می چیت؟»
فد:«ری ا ک خ بان شک و کای سی مدم با نکند.» |
| - | م وی میفرماید: « بر عنای نهاری فس است ک د مال یا ع کند ر اطن، اطرب ل نگردد ا به شکایت باز نمید؛ بکه یچ ی او کت نمناسبی ا خود ر ده. »
ر حسب مارد ب انای تقسیم میگرد: « ر ب صیت صب طات، صبر بر ترک صیت، صبر بر حسن لق. » |
+ | س خدا صی لله و لیه و آله و سلم فرمود:«ر ((ز ی)) ه همه لای ستد مای ر خداون ن ی‌کند ک هل صبر کاین.
گوه ا مرم بمی‌یند. دست‌ای ((ملائک)) به استقبال آنا مییند ی‌پد «ر شما چه بوده ت؟»
می‌گوین «ما بر طات خداوند و رک صیت ا صبر کرده‌یم.»
منی ن می کد که:«بدگان ن رات مگویند. اه نه را بز کی ت بون ا به بت برون.» |
| - | راغب میگوید: « صبر لفظ عامی است که برحسب موارد اسمهای گوناگون میگیرد مثلا صبر در مقابل مصیبت به همان کلمه «صبر» تعبیر میشود و استقامت در میدان نبرد را شجاعت گویند و به پایمردی در مقابل ناملایمات، « سعه صدر » و در مواقع امساک کلام، « کتمان » و در موارد امساک طعام، « صوم » (روزه) گفته میشود.
بنابراین صبر در کلیه موارد، نوعی تحمل مشقت است که اگر با بینش الهی توأم گردد، ارزش فوق العادی دارد به طوریکه ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق ))علیه السلام میفرماید: «الصبر رأس الایمان» یعنی صبر نسبت به ایمان، مانند سر است نسبت به بدن. برای توضیح بیشتر به احادیث زیر توجه فرمائید.
1- ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر علیه السلام)) میفرماید: « بهشت پیچیده شده است به سختی و صبر، هر کس در دنیا بر سختیها و ناملایمات، صبر و بردباری نماید داخل بهشت میگردد و جهنم پیچیده شده است به لذات و شهوات، هر کس به دنبال لذتها و خواسته های نفس برود، به جهنم داخل میگردد.»
2- امام صادق علیه السلام میفرماید: « ما صابر و شکیباییم و شیعیان ما صابرتر و شکیباترند. . . زیرا ما بر آنچه میدانیم صبر میکنیم ولی شیعیان ما برآنچه نمیدانند صابرند.»
3- ((جابر بن یزید جعفی|جابر)) میگوید: « از امام باقر علیه السلام پرسیدم: « صبر جمیل چیست؟»
فرمود: « آن صبری است که زبان شکوه و شکایت به سوی مردم باز نگردد.»
4- رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم فرمودند: « در ((روز قیامت)) که همه خلایق جمع هستند، منادی از طرف خداوند ندا میکند که اهل صبر کجایند.
گروهی از مردم بلند میشوند، دسته ای از ((ملائکه)) به استقبال آنها میآیند و میپرسند صبر شما چه بوده است؟
میگویند ما بر طاعت خداوند و ترک معصیت او صبر کرده ایم، منادی ندا میکند که: « بندگان من راست میگویند، راه آنها را باز کنید تا بدون حساب به بهشت بروند.»
منابع: بحار الانوار، ج 71، باب 62. |
+ | منابع:
بحار الانوار، ج 71، باب 62. |
