تاریخچه ی:
شیخ مفید
تفاوت با نگارش: 2
| - | محمد بن محمد نعمان بغدادی ملقب به شیخ مفید ((ماه ذیقعده|ذیقعده)) سال 336 هجری قمری در ده فرسنگی ((بغداد)) متولد شد.
وی استاد شیخ طوسی و سید مرتضی بود. فقیه و متکلم شیعی است که بیشتر در علم کلام تبحر داشت و مکتب کلامی ((شیعه)) در عصر او به اوج کمال خود رسید. او در مناظرات دینی مهارت خاصی داشت و مناظره اش با قاضی عبدالجبار (رئیس فرقه متعزله بغداد) و قاضی ابوبکر با قلانی رئیس اشاعره معروف است. |
+ | V{maketoc}
!ولادت شیخ
محمد بن محمد نعمان بغدادی ملقب به شیخ مفید در ((ماه ذیقعده|ذیقعده)) سال 336 هجری قمری در ده فرسنگی ((بغداد)) متولد شد.
!سالهای تحصییل
وی استاد ((شیخ طوسی)) و ((سید مرتضی)) بود. فقیه و متکلم شیعی که بیشتر در علم کلام تبحر داشت و مکتب کلامی ((شیعه)) در عصر او به اوج کمال رسید. او در مناظرات دینی مهارت خاصی داشت و مناظراتش با قاضی عبدالجبار (رئیس فرقه ((متعزله)) بغداد) و قاضی ابوبکر باقلانی رئیس ((اشاعره)) معروف بود.
گویند لقب «مفید» را علی بن عیسی معتزلی در عهد جوان در نتیجه مباحثه با وی به او داد. در حدود 200 اثر به او نسبت داده شده که این کتاب‌ها از جمله آنهاست:
« ارکان فی دعائم الدین »، « العیون و المحاسن »، « اصول الفقه» «الکلام فی وجوه اعجاز القرآن»، «تاریخ الشریعه».
بسیاری از این تالیفات در رد مذاهب دیگر و بسیاری در باب عقاید مخصوص شیعه و احکام فقهی است. رساله «المقنعه» نیز -که متن فقهی جامع و محکمی است- از آثار اوست که توسط شیخ طوسی شرح گردید و به صورت «التهذیب»، یکی از ((کتب اربعه حدیث))، در آمد.
!وفات شیخ
شیخ بزرگوار شیخ مفید در شب جمعه 3 ((ماه رمضان|رمضان)) سال 413 ه.ق در ((بغداد))، پس از 75 سال تلاش و خدمت ارزنده درگذشت و مورد تـجـلـیـل فـراوان مردم و قدردانى علما و فضلا قرار گرفت و به تعبیر شاگرد بزرگوارش شیخ طوسى که خود حاضر در صحنه بوده است، روز وفات او از کثرت دوست و دشمن براى اداى نماز و گـریستن بر او، همانند و نظیر نداشته است. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشییع کردند و سید مرتضى علم الهدى بر او نمازگزارد و در حرم مطهر امام معصوم جواد الائمه (ع) پائین پاى آن حضرت و نزدیک قبر استادش ابن قولویه مدفون گردید.می‌گویند سخنوران غیر ((شیعه)) که از تاثیر سخن شیخ و استحکام منطق او در دعوت به مذهب ((تشیع)) به تنگ آمده بودند با درگذشت وی آسوده شدند. |
| - | گویند لقب « مفید » را علی بن عیسی متعزلی در عهد جوانی در نتیجه مباحثه با وی به او داد گویند اهل سخن از تاثیر سخن شیخ و استحکام منطق او در دعوت به مذهب شیعه به تنگ آمده بودند با درگذشت وی آسوده شدند. در حدود 200 اثر به او نسبت داده شده که از جمله آنهاست. | |
| - | « اکا ی دائ الی »، « یو و الما »، « اصول الفقه» اکلام و ا القرآ « تایخ الیع ». بسیاری ای ایا ر ر م ی سای با اید و یه و اا فهی است.
ال « المقن » که مت ی امع و مکمی ا از ا اوست که و شیخ ی ش گردید و ه صر (التهی) یکی ا کب اره ی ر آمد.
و ((ما مضان|ما)) ال 413 ه. ((باد)) رگشت ی رتی او نما گاد. |
+ | !تالیفت
#((علم))، ((کلا)) عقاید: «وائ المقات»، «شرح ید صدو»، «اجوبه الما لسروه» و «نکت الاعتقادیه»، کتابای شیخ عظیم اشأن حو مفی این ستر فکری فرهنگی است.
#علم فق: «المقنه» شیخ صا عاوین بسیاری فقه است ک حکا وظاف رعی در بواب مف ن وضیح ده شد ست. «الاعلام» «المائل الصاغانه» «وبا ل الموصل فی العدد اویه» و «وب هل الرقه فی لاهله و الدد» از دیر آثار ای فرزاه فرهمند در زمینه فقه است.
#لاق اسلای: «امالی» شیخ، پیرامون اخلاق اسلامی و فضائل ((انا)) است.
#حدیث:.اهمیت لایت، ز پیروی ز امام (ع) و فضائل امیالمومنین ((امم لی|علی)) (ع) از مله ماثی است که مالی شیخ مفی، ی روی اندیشمنن قرر می یرد.
#امامت و فلفه سیاسی در اسلام: «الافصاح ی الامامه»، «اراد»، «جمل»، «امالی»، «الفصول المختاره» «تفصیل میر المومنین علی سای لصحابه» از اثار وی این زمینه ت .قری یست اثر ژرف از آثار شیخ مفید پیرامون «((امامت)) و رهبری» است.
#ی ((اما مان|مم دوازدم)): خشی از «ارشاد» کتاب «الفصول العشره ی لیبه»، و «الجواب فی الخروج المهدی(عج)» ه همراه پنج اثر دیگ از این علامه و شیفته ((ال ی)) (ع) دربار حضرت قیه لله(ج) است. />
!مناع:
*لت‌نامه هخدا. |
| - | منابع: لغت نامه دهخدا. | |
