منو
 کاربر Online
720 کاربر online
تاریخچه ی: شیخ صدوق

تفاوت با نگارش: 2

Lines: 1-11Lines: 1-91
-ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی معروف به « ابن بابویه» نزد اساتید زیادی و از جمله در خود تلم کرد و ادب و ه را فرا گرفت . +V{maketoc}
::-=رئیـس المحـدثیـن، شیخ صـدوق 311 ـ 381 هـ.ق=-::
ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق (ابن بابویه) نزد اساتید زیادی از جمله پدرش شاگردی کرد و ادب و فقه را فرا گرفت .
پدرش، ابو الحسن علی بن حسین بن موسی قمی، نی
ز از فقهای ((شیعه)) بود که با ((نواب خاص امام زمان عج « حسین بن روح »|حسین بن روح))، نائب سوم امام زمان، نیز ملاقات داشت. او به دعای اام زمان صاحب سه فرزند شد که محمد (شیخ صدوق) بزرگترین آنها بود.
شی
خ صدوق برای ملاقات با ابو عبدالله نعمت رقیب به ((بلخ)) رفت و کتاب «من ل یحضره الفقیه» را به نام او نوشت. شیخ در اواخر عمر در شهر ((ری)) زندگی می کرد که تحت سیطره ((آل بویه)) بود و «رکن الدوله» و وزیر او، «صاحب ابن عباد»، او را بسیار گرای ی‌داشتند .
ابن بابوی
ه به سال 381 هجری قمری در ری در گذشت و در همان جا مدفون گشت. مزار او تانون باقی مانه است.
از کتاب‌های اوست:«من لایحض
ره الفقیه»، «علل الشرایع»، «ثواب الاعمال»، «کتاب الخصال»، «کتاب الاعتقادات»، «عیون اخبار الرضا» و «کتاب التوحید».
-پدر او « ابو الحسن علی بن حسین بن موسی قمی» نیز از فقها شیعی بود که با« ((نواب خاص امام زمان عج « حسین بن روح »|حسین بن روح)) » نائب سوم امام زمان نیز ملاقات داشت و به دعای آن حضرت صاحب سه فرزند شد که محمد بزرگترین آنهاست،و با اعاظم ((شیعه)) زمان خود معاشرت داشت .  
-ا بای ما ابو داه نعم قی ه ((بل)) رفت و کتاب « م ا عیره القی» ا بنا ا نش. وار مر در شر ی زندگی ی کر که حت یره بوه بود « رکن ادوه» و ویر او « احب ابن عبا»، او را بیار گرامی ی داشتند . +!ولادت:
حمد بن لـى بن بابویه قم مرف به ((اـن بابـویه)) و ی صدوق، از اخر فقهاى دنیاى شیعه و مـدث الـى مقام در نیمه وم ده چهارم هجرى است.
بعد از سـال 305 هـ . ق که نـایب دوم امام زمـان (ع) از دنیا رفت، شیخ اجل ((حسین بـن روح نوبختى)) به عنوان نایب سـوم اما (ع) بین شیعیان و حضرت گردید. عى بـن بابـویه قمى پدر شیخ صدوق که از علاى قم ـود، وارد ((بغداد)) شد، ون تا آ زما صاحب فرزندى نشـه ـود، و ا ایـن نظر نج مـى برد لذا فرصت را مغتنم شرد، و من نامه اى به حسین بـن روح نوبختى، از او تقاضا نمـود ه ر حیـن شریابـى به محضر قا ((امام زمان)) (ع) نامه و را به آن حضرت قدیم نمید.
وى د
ر آن نامه شتیا خود را به داشتـن پسرى ابراز کرده بـود و جواب امام زمان (ع) هـم به او رسید ک ما براى تو ((دعا)) کردیـم و عنقریب خـداند پسرى و یا سرانـى فقیه و پاک سرشت به تـو واهد داد.
به ا
یـن ترتیب عنایت الهى شامل حال وى شده و عاى حضرت حجت (ع) به سـال 311 هـ. ق بـا تـولـد شیخ صـدوق تحقق یافت. اسنـاد ایـن روایت معتبـر ات، چنـانچه شیخ صـدوق خـود در کتـاب گانقدرش کمال الدین آورده است. و ((شیخ طـوسـى)) در تـاب غیبت صفحه 195 ایـن حـیث را آ ورده است. همچنین این حدیث را دانشمند رجال شناس ((شیخ نجاشى)) در کتاب خـود صفحه 184 نقل کرده است.
-ابن بابویه ب سل 381 ه.ق د ((ری)) در گت و در ان مدون شت مار ا ا کنن ی ماده ات. از کاب های اوست: من لا عیره الفقیه »، « علل ی »، « واب ااعال »، « کتا الال»، « کا الاقادا»، « ین ابار الرضا »، « کاب الوحید» +!تحصیلات:
او در روزگار جـوانى پـس از فرا گرفتـن علـوم مقـدماتـى، علـم ((حـدیث)) و ((فقه)) را از مفاخـر فقها و محدثیـن قـم همچون پدرش على
بن بابویه و محمد ب حسـن ـن ولید، پیشواى فقهاى قم، احمد ن على بن ابراهیم قمى، حسیـن بـن ادریس قمى و دیگن آموخت و چون در رزگار ساطیـن یى آل بویه به سر مـى برد و آنها بر قسمت اعظم نیاى اسلام تسلط داشتنـد ب منور دیـدار مشایخ دیگر ر سایر ناط شیعه نشیـن، و یـ سیاحت به مسارت دور و درازى همت گمات.
شیخ صدوق در سال 347 هـ . ق، در رى
از بو الحسن محمد بـن احمد بن علـى اسدى معروف به ابـن جراده بردعى حدیث فراگرفت و در سال 352 هـ . ق، در نیشـابـور ازمحضر علماى آن سـامـان استماع حـدی نموده مانند: ابـو علـى حسیـن بـن احمد بیهقـى، عبد الرحمـن محمد بـن عبدوس و همچنیـن در ((مرو)) از افرادى همچون ابـو الحسن محمد بن على بن فقیه و بو وسف رافع بـن عبدالله حـدی ـوفق یافت که ر ((کـوفه))، ((مکه))، ((بغداد))، ((بلخ)) و سـرخـس استاع حدیث داشت است.
در س
ال 347 هـ . ق، به تقااى رکـن الوله یلمى در رى، اقـامت و به رهبـرى علمـى و مهبـى شعیـان عصر پـداته است.
شخصیت ع
لمى و معنـوى او چنن ـود که فقها و دانمنان ((شعه)) هر ا به نام وى مى رسیدند ا وى با بهتـریـن عبارا اد مـى کدنـد چنانچه فقیه عظیـم الشأنى همچون ((بحر اللوم)) او را (رئیس محدثیـن) خوانده است.
-منابع :
ل نامه دهخدا
+!اساتید:
استادان شیخ صدوق را ن
مى تـوان شمرد، ولى دانشمند محقق مرحوم شیخ عبـدالرحیـم ربانـى شیرازى 252 تـن از آنها را نام برده است که گـروهـى از آنها در زمـره مشـاهیـر بـوده و عبـارتند از:
1 ـ پدرش على ن ابویه قمى
2 ـ محمد ب
ن حسن ولید قمى
3 ـ
احمد بن على بن ابراهیم قمى
4 ـ
على بن محمد قزوینى
5 ـ جعفر بن محمد بن شاذان
6 ـ جعفر بن محمد بن قولوی
ه قمى
7 ـ على بن احمد بن مهریار
8 ـ ابو الحسن
خیوطى
9 ـ ابـو جعفـر محمـ
د بـن علـى بن اسـود
10 ـ ابـو جعفـر محمـد بـن یعقـوب کلینـى
11 ـ احمـد بـن زیـاد بـن جعفـر همـدانى
12 ـ علـى بن احمد بن عبدالله قرقى
13 ـ محمد بن ابراهیم لیثى
14 ـ ابراهیم بن اسحاق طالقانى
15 ـ محمد بن قاسم جرجانى
16 ـ حسین بن ابراهیم مکتبى
 +!شاگردان:
 +1 ـ ((شیخ مفید))
 +2 ـ محمد بن محمد بن نعمان
 +3 ـ حسین بن عبدالله
 +4 ـ هارون بن موسى تلعکبرى
 +5 ـ بـرادرش حسیـن بـن علـى بـن بـابـویه قمـى
 +6 ـ بـرادر زاده اش حسـن بـن حسیـن بـن بـابـویه قمـى
 +7 ـ حسـن بـن محمـد قمـى (مـؤلف تـاریخ قـم)
 +8 ـ علـى بـن احمـد بـن عبـاس نجـاشـى (پـدر نجـاشـى)
 +9 ـ علم الهدى (سید مرتضى)
 +10 ـ سیـد ابـو البـرکـات علـى بـن حسیـن جـوزى
 +11 ـ ابوالقاسم على خزاز
 +12 ـ محمد بن سلیمان حمرانى
 +!تألیفات:
 +شیخ طـوسـى نـوشته است که شیخ صـدوق 300 جلـد کتاب تألیف کرده است، و در فهرست خـود 40 کتاب و شیخ نجاشى 189 کتاب از وى نام برده انـد. بـراى نمـونه چنـد اثـر او را نام مـى بـریـم:
 +1 ـ من لا یحضره الفقیه
 +2 ـ کمال الدین و اتمام النعمه
 +3 ـ کتاب امالى
 +4 ـ کتاب صفات شیعه
 +5 ـ کتـاب عیـون الاخبـار امـام رضا (ع)
 +6 ـ کتاب مصادقه الاخوان
 +7 ـ کتاب خصال
 +8 ـ کتاب علل الشرایع
 +9 ـ کتاب توحید
 +10 ـ کتاب اثبات ولایت على (ع)
 +11 ـ کتاب معرفت
 +12 ـ کتاب مدینه العلم
 +13 ـ کتاب مقنع در فقه
 +14 ـ کتاب معانى الاخبار
 +15 ـ کتاب مشیخته الفقیه
 +16 ـ کتاب عیون الاخبار
 +!گفتاربزرگان:
 +ـ شیخ الطایفه محمد بـن حسـن طوسى متوفى به سال 460 هـ . ق، که با یک واسطه، شاگرد شیخ صـدوق بـود، از ایشان به ایـن گـونه یاد مى کند: ابو جعفر محمد بن على بن حسین بـن بابویه قمى، دانشمندى جلیل القدر، بزرگوار، حافظ احادیث بوده و در حفظ و کثرت علـم و حـدیث در میان علماى قـم همانندى براى او دیده نشـده است و قریب به سیصد جلد کتاب دارد.
 +ـ نـابغه بزرگ و فقیه سنت شکـن، مشهور به محمـد بـن ادریـس حلـى متـوفـى به سـال 598 هـ . ق، در کتـاب گـرانقـدر «سـرایـر» مـى فرماید: «دانشمند مـوثق بزرگـوار، متخصص اخبار، ناقد آثار، عالم به رجال، حافظ بزرگ حدیث، استاد و پیشواى ما شیخ محمد بـن بابویه است.
 +ـ ابـن شهر آشـوب او را مبـارز قمـى نـامیـده است.
 +ـ علامه حلـى از وى مانند نجاشى یاد مـى کند که نجاشـى وى را وجه الطایفه نامیده است.
 +ـ فخر المحققیـن فرزند برومند علامه حلـى از وى به شیخ امام نام مى برد.
 +در میـان فقهاى بزرگ به ذکـر گفتـار علامه بحـر العلـوم اکتفا مى کنیم که مى نویسد:
 +ابو جعفر محمـد بن علـى بن حسیـن بن مـوسـى بـن بابـویه قمـى پیشوایى از پیشـوایان شیعه و ستونـى از استـوانه هاى شریعت است. او رئیـس محدثین و در آنچه از ائمه صادقیـن نقل کرده راستگوست. وى با دعاى امام زمان (ع) متـولد شـد و از ایـن راه به فضیلت و افتخارى بزرگ نایل گشت».
 +!وفات:
 +شیخ ابو جعفر محمد بـن بابـویه قمـى معروف به شیخ صـدوق پـس از هفتاد و چند سال زندگانى پرافتخار و انجام مسافرتهاى طـولانـى و تصنیف 300 جلـد کتـاب بـا ارزش، سـرانجام در سال 381 هـ . ق، در شهر رى چشـم از جهان فـرو بست و آرامگاهـش امروز در شهر رى به نام ابـن بابویه مشهور و زیارتگاه مردم مسلمان است.
 +!منابع :
 +*لغت نامه دهخدا
 +*[http://www.al-shia.com|پایگاه اسلامی الشیعه]

تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 شنبه 24 تیر 1385 [06:13 ]   6   یاسر ناظم نیا      جاری 
 چهارشنبه 15 تیر 1384 [15:12 ]   5   امیرمهدی حقیقت      v  c  d  s 
 سه شنبه 06 بهمن 1383 [09:29 ]   4   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 یکشنبه 13 دی 1383 [10:44 ]   3   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 یکشنبه 13 دی 1383 [10:39 ]   2   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 سه شنبه 26 خرداد 1383 [10:10 ]   1   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..