سازمان حکومت
دولت امویان اندلس قبل و بیش از هر چیز یک دولت مطلقه و بر اساس اقتدار فرد بود . همه چیز لااقل از حیث نظری در دست امیر یا خلیفه بود.مسئولیت امور داخله و خارجه و فرماندهی عالی قوای نظامی و حتی حیات وممات مردم مطلقا بدست و اراده او بود.نشانه های عظمت شان و حیثیت دیگری نیز برای امیر بتدریج پذیرفته شد و او را از اتباع خود جدا ساخته و دسترسی به او را مشکل ساخت . این موضوع بعد از قبول عنوان خلافت در سال929 . م کاملا صادق بود.
نقش حاجب یا وزیر :
معمولا وزیر اعظمی وجود داشت که عنوان وی "حاجب" بود مقام وی همان مقام وزیر در خلافت شرقی بود.وظیفه او رسیدگی به امور دیوانخانه مرکزی بود که در قرطبه مستقر بود.
|
|
|
((صفویه))
((فرهنگ. هنر و معماری عهد صفویه |فرهنگ ))
((: اقتصاد و تجارت در عهد صفویه|اقتصاد))
((ویژگی های مذهبی ایران عصر صفویه |مذهب))
((نیروهای نظامی در عهد صفوی |نیروی نظامی ))
((تصوف))
پادشاهان عهد صفوی:
((شاه اسماعیل اول))
((شاه طهماسب اول))
((شاه اسماعیل دوم))
((سلطان محمد خدابنده))
((شاه عباس اول))
((شاه صفی اول))
((شاه عباس دوم))
((شاه سلیمان))
((شاه سلطان حسین))
((شاه طهماسب دوم))
((شاه عباس سوم))
|
|