تاریخچه ی:
شکر الله
تفاوت با نگارش: 2
- | خداوند متعال در (سوره نحل: آیه 114) میفرماید: __واشکروا نعمه الله ان کنتم ایا تعبدون__؛ شکرگزار نعمتهای الهی باشید اگر او را پرستش میکنید و نیز در سوره ابراهیم آیه 7 میفرماید: __و اذتاذن ربکم لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم ان عذابی لشدید__؛ و به یاد آور آن زمان را که خداوند اعلان کرد که اگر شکر کنید نعمتم را بر شما زیاد کنم و اگر کفران کنید عذاب من شدید است. در آیات قرآن و روایات، فوان تو به شکر داده شده است و لذا باید دید که مقصود از شکر چیست و خصوصیات آن کدام است. |
+ | خداوند متعال در سوره نحل، آیه 114 مفرماید:«__واشکروا نعمه الله ان کنتم ایا تعبدون__» (شکرگزار نعمت های الهی باشید، اگر او را پرستش می کنید.) و نیز در سوره ابراهیم آیه 7 مفرماید:« __و اذ تاذن ربکم لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم ان عذابی لشدید__» (و به یادآور آن زمان را که خداوند اعلان کرد که اگر شکر کنید نعمتم را بر شما زیاد کنم و اگر کفران کنید عذاب من شدید است.) در آیات قرآن و روایات، تورات فونی به شکر داده شده است و لذا باید دید که مقصود از شکر چیست و خصوصیات آن کدام است. |
- | محقق طوسی قدس سره میفرماید: شکر ر اعمال است و سه پایه و رکن دارد: اول شناخت نعمت دهنده که منعم حقیقی خداوند است و دوم حالت خضوع و سرور در مقابل نعمت سوم مل منسب که ین عمل یا متعق اس به قلب یا زبان یا اح ما مل قلب همان قصد و نیت تعظیم الهی است و م ل زبان ه آ یم است ه مید و بی و اا عم جوارح - که عمده شکر یقی است - ام آن نعمت است در طاعت و عبادت خداوند و اجتناب از محارم الهی. |
+ | محقق طوسی قدس سره می فرماید:«شکر تری اعمال است و سه پایه و رکن دارد: اول، شناخت نعمتدهنده حقیقی که خداوند است دوم، حالت خضوع در مقابل ولینعمت سوم ک عملی ماس با دل یا زبان یا دامه کر با ل همان قصد و نیت است؛ ک زبان ی کگزای است م ک ب ادام جوارح - که شکر صی است - به کا آن نعمت است در طاعت و عبادت خداوند و اجتناب از محارم الهی. |
- | پس شکر از پایه های اصلی صفات کمال است و چون توفیق به شکر، خود نعمتی است بزرگ و این نعمت شکر دیگری را می طلبد، بنابراین هر نعمتی شکری دارد و هر شکری نعمتی است و شکری دارد لذا باید اعتراف نمود که از شکر حقیقی عاجزیم و لذا فرموده اند آخرین مربه شکر، اعتراف به عجز از شکر است کما اینکه رین رته مرف اراف به عج معرت الهی است و در ین مود (( امام ف ادق لیه اسلام|امام اد)) (لیه اسام) میاید |
+ | پس شکر از پایههای اصلی کمال است و چون توفیق به شکر، خود نعمتی است بزرگ و این نعمت شکر دیگری را میطلبد، بنابراین هر نعمتی شکری دارد و هر شکری نعمتی است و شکری دارد. لذا باید اعتراف کرد که از شکر حقیقی عاجزیم و لذا میگویند آخرین دره شکر، اعتراف به عجز از شکر است. در این مورد ((حضرت امام جعفر صادق علیه للام)) میفرماید:«خداوند ب ((حضرت موی علیه السلام)) وی کر که ای موی ق شکر مرا به ج و.» حضرت موسی عرض کرد:«خداندا چگونه حق شکر تو را به جا آورم در حالی که همین شکر من، نعمتی است از جانب تو که خودش شکر یگری می خوهد.» />ون فرمود:«ای موسی حالا که این مطلب فهمیی - و اجز شدی از شکر حقیقی - کر مرا به جای آوردی.» مطلب دیگری که در مورد شکر مورد توجه است ای است که حتی در بلا و مصیبت هم باید شکر کرد زیرا انسان باید مصیبت را هم ز جانب خداند بیند و بداند که هر چه خداند نسبت ب بندهاش انجام مید صاح و مصلحتی در آن است. |
- | خاوند ه ((رت وسی لیه السلام|رت موی)) (لیه لسلام) ی کرد که ای می شکر ک را شکر ت موسی عرضه داشت خداوند گونه ک ا ی و در حالیکه مین کر من، عمی است از ان که ود شک یری میود داند مد ی موسی ا که این مل را همیدی - و ا ی ا شکر یی - ک ما بای وری |
+ | میویند ر هر لیی پنج شکر است: /> ول اینکه ممکن است این بلا رگتر و دیتری ا د کرده باشد مث ینک رار د فرند نان میرد خداوند آ را دفع ره و می نان ست میو. دوم اینکه مکن است این لا کفاره گنهان ا تریع درجه باشد ـ سوم ینکه ممکن است این لا ع کننده یک لای دینی و عقیدی باش ملا شخصی ور می و د نیه به ناان تلف نمی اتد و هشتی میگد. چهارم اینکه ممکن است این ل قرار بده همیی ا، م میگذرد و بای شکر کد. پنجم ایکه ممکن است این ل موب ثواب بیسابی ر وز قیامت باشد. |
- | م یگی که ر مورد کر ر توج ینت که حتی در مود وو و مصیت کر کد زیرا نسان باید میبت ا هم ز نب خداند ببیند و هر چه خداو نسبت نه ش اام ده الاخه صلاح و لی ر آنست. |
+ | ((حضرت م مطفی لی الله لیه و |رو )) هر موقی ویی میف: دا ا برای ین نم ک یکنم. و در هر مویت نیی یفمود: در ه الی خاو کر میکنم. |
- | لذا فرمودند در هر بلائی پنج شکر است: ـ اول اینکه ممکن ست این لا بزرتر شدیدتری را دفع کرده باشد مثل اینکه قرار ب رزند اسان بمیرد خداوند آنرا دفع کرد و گوسفندی از انسان تلف میشود. ـ دو ینکه ممکن است این لا کفره ناهان ی ترفیع درجه باشد ـ سوم اینکه ممکن است این بلا، رفع کننده یک بلای دینی قیدتی با مثلا شخصی کور میو و در نتیجه ب فتنه نمی افتد و بهشتی یگردد. ـ هارم اینکه ممکن است این بلا ر لوح مفوظ بوده و حاا که گذشته شکر کند که الحمدلله رفع شد. ـ پنجم اینکه ممکن است ای لا موجب ثواب بی حسبی در رز یامت باشد ک روایات هم همه این انواع را تائید می کند ا ((حضرت محمد مصطفی صل اله علیه و آله|رسول دا)) (صی لله لیه و آله و سلم) در هر امر خوشحال کننه ای میرمود: __لدلله عی هه لنمه__ و د هر ر غمگین کننه ای می فرمود: __الحمدلله لی کل حال__. |
+ | - امام اد علیه اا میفراید:«وی کسی ا دیی که به بلایی تلا (مثلا کور ت تو بینایی) بو داندا من نه ا ا مسر یکم و ن ر میرو لکه و را شک میکم ع که من طا فرمودهی.» |
- | - امام صادق (علیه السلام) میفرماید: وقتی کسی را دیدی که به بلائی مبتلاست - مثلا کور است و تو بینائی - بگو خداوندا من نه او را مسخره میکنم و نه فخر میفروشم بلکه ترا شکر میکنم بر نعمت بزرگت که به من عطا فرموده ای. - ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمومنین)) (عیه السلام) فرمودند: شکر هر نعمتی وع و اجتناب از محرمات الهی است. |
+ | - ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) یفرمود:« شکر هر نعمتی تقو و اجتناب از محرمات الهی است.» |
- | - رسول خدا و ((ائمه اطهار علیهم السلام)) همیشه نشان به شکر مک بود و ا یکبار ((عمر بن خطاب|عمر)) رسول خدا را می یند که گوئی کسل اند یا تب ه آ ضرت ار ده م میگی یا رسول الله آیا بیمارید ی تب دارید؟ رسول خدا میفرماید: چرا دردمند نباشم در حالیکه دیشب سی سوره از قرآن خوانده ام که هفت تای آن سوره های طولانی قرآن بود - سوره های بقره- آل عمران- نساء- مائده- انعام- اعراف- انفال و توبه. عمر میگی: خداوند که گناهان شما را بخشیده است دیگر این زحمت برای چیست؟! رسول خدا میفرمایند: __فلا اکن عبدا شکورا__، آی من یک بنده شاکر نباشم!؟ |
+ | - رسول خدا و ((ائمه اطهار علیهم السلام)) همیشه کگار بودند. />ری ((عمر بن خطاب)) رسول خدا را ید که گویی تب کره ورتش رافروه س. گ:«یا رسول الله آیا بیمارید» />رسول خدا می فرماید:«دیشب سی سوره از قرآن خوانده ام که هفت تای آن از سورههای طولانی قرآن بود - سوره های بقره- آل عمران- نساء- مائده- انعام- اعراف- انفال و توبه.» عمر گ:«خداوند که گناهان شما را بخشیده است. دیگر این همه زحمت برای چیست؟!» رسول خدا مفرمایند:«یا ن نبای بندهای شاکر باشم!؟» |
- | امیرالمومنین (علیه السلام) میفرماید برای خداوند هر نعمتی حقی ا هر کس آن حق را ادا کرد و شکر مود خداوند آن نعمت را زیاد میگرداند و هر کسی کواه د کم گا دست ه زوا نعمت خود زده ات. |
+ | امیرالمومنین علیه السلام مفرمود:«خداوند برای هر نعمتی حقی دا. هر کس آن حق را ادا کند و شکرش را ب جا آورد خداوند آن نعمت را زیاد مگرداند و هر کس شکش را به ا یاورد، آ نعمت ا دست واد دا.» |
- | منابع: بحار الانوار 71، باب 61، از ص 18 تا 56. |
+ | منابع: بحار الانوار 71، باب 61، از ص 18 تا 56. |