تاریخچه ی:
شرستان شوش
شوش
شهرستان شوش دانیال (ع) با 5/6 کیلومتر مربع مساحت در 24 کیلومتری جنوب غربی دزفول و115 کیلومتری شمال غربی اهواز بین 32 درجه و2 دقیقه عرض شمالی و47 درجه و1 دقیقه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ قرار دارد. بلندی شهر شوش از سطح دریا 87 متر وفاصله هوایی تا تهران 479 کیلومتر است . فاصله زمینی شوش تا تهران 766 کیلومتر، تا اهواز 115 کیلومتر ، تا دزفول 24 وتا اندیمشک 38 کیلومتر است . حدود 1329 هـ .ش به بخش تبدیل شد ، شهر باستانی شوش از مراکز تمدن قدیم ،از معروفترین شهرهای دنیا ،پایتخت چند هزار ساله مملکت عیلام وهمچنین پایتخت زمستانی امپراطوری هخامنشی بوده است .
حمد الله مستوفی خالق مزهه القلوب ، بنای آنرا به مهلانیل بنم قنیان بن انوش بن شیث بن آدم ابوالبشر نسبت داده است ومی گوید: این اولین شهری است که در خوزستان بنا کردند وهوشنگ بر عمارت آن افزوده وقلعه ساخت وبرآن قلعه قلعه ای دیگر درعنایت استحکام ،وشاپور ذوالاکتاف تجدید عمارت آن شهر کرد وشاهپور خره خواند . در طبقات پایین تر این شهر آثاری بدست آمده که باستان شناسان آنها را مربوط به 8 هزار سال پیش می دانند ، نام این شهر در تورات شوش یا شوشن آمده است .
حمزه اصفهانی شوش را چنین توصیف نموده : شوش به معنی شهر زیبا ،باصفا ،خوب ولطیف .
در تورات ودر قاموس موسی درباره شوش آمده است : شوشن یا شوشان درعبری به زبان زنبق بوده ، در یونان سوسنای می گفتند ونامهای دیگرش «سوسا» «سوس» بوده، قسمت بزرگی از ولایت شوش وایلام را هم «سوسیانا» یا «سوزیانا» می گفتند .
شوش یا شوشن نام همه گیاهان تیره سنبل وزنبق ونرگس واسپرغم به شمار می رود . شوش در قرون وسطی آباد ومرکزی بزرگ برای خوزستان بوده است که در آن روزگار چندین شهر ،آبادی وحومه داشته ودر آن شهر قلعه ای محکم وقدیمی ،بازارهایی با شکوه ومسجدی با ستونهای گرد وجود داشته اند .
این شهر به داشتن منسوجات ابریشمی خام،ترنج،انارونیشکر معروف بوده است .
گفته اند که آرامگاه دانیال نبی(ص) پیامبر خدا در بستر رود کرخه واقع است که شهر شوش در کنار آن بنا گردیده ودر سال 17 هـ .ق شوش به تصرف اعراب درآمد . در دوره اسلامی نیز مدتها از شهر های پرجمعیت وپررونق بود ، هنگامی که مرکز خوزستانبه اهواز منتقل شد شوش اهمیت خود را از دست داد .