منو
 کاربر Online
678 کاربر online
تاریخچه ی: شاخصهای مسکن

نگارش: 1

شاخص های مسکن
برای شناخت وضعیت مسکن، شاخصهای متعددی وجود دارد، از جمله میتوان به شاخصهایی چون کیفیت ساختمان (نوع مصالح مورد استفاده) ، نحوه تصرف واحدهای مسکونی، قدمت واحدهای مسکونی و غیره اشاره کرد. در این جا تعدادی از شاخصهای مسکن به طور مختصر مورد بررسی قرار میگیرد.

کیفیت واحدهای مسکونی
این شاخص با تعیین نوع مصالح مورد استفاده در سه گروه مصالح با دوام، مصالح نیمه بادوام و مصالح کم دوام تعریف میشود. از مجموع واحدهای مسکونی واقع در نقاط شهری در سال 1375، 79 درصد مصالح مورد استفاده بادوام ، 15 درصد نیمه بادوام و 6 درصد کم دوام بوده‌اند. بالاترین کیفیت واحدهای مسکونی به نقاط شهری استان تهران (96 درصد مصالح بادوام) و پائین‌ترین آن به استان گیلان (23 درصد مصالح بادوام) اختصاص دارد (مرکز آمار ایران ، 1375).

قدمت واحدهای مسکونی
قدمت واحدهای مسکونی در پنج گروه نوساز (کمتر از یک سال) ، یک تا پنج سال، پنج تا ده سال ، ده تا بیست سال و بیست سال و بیشتر تقسیم‌بندی میشود که ساختمانهای ده تا بیست سال بالاترین درصد واحدهای مسکونی نقاط شهری کشور (37 درصد) و ساختمانهای نوساز، پائین‌ترین میزان آن را (2 درصد) به خود اختصاص داده‌اند. همچنین قدمت 17 درصد واحدهای مسکونی یک تا پنج سال، 19 درصد پنج تا ده سال و 24 درصد بیست سال و بیشتر از آن میباشد. (مرکز آمار ایران، 1375).

نحوه تصرف واحدهای مسکونی
این شاخص نیز به پنج گروه ملکی عرصه و اعیان ، ملکی اعیان ، اجاره‌ای، در برابر خدمت و مجانی تقسیم می شود. در نقاط شهری کل کشور ، 63 درصد واحدهای مسکونی دارای مالکیت عرصه و اعیان است و نحوه تصرف 3 درصد واحدهای مسکونی در برابر خدمت می باشد. همچنین نحوه تصرف 21 درصد واحدهای مسکونی اجاره‌ای ، 9 درصد مجانی و 5 درصد ملکی اعیان می باشد. بررسی شاخص نحوه تصرف واحدهای مسکونی نشان می دهد که بالاترین میزان مالکیت عرصه و اعیان به استان اردبیل (77 درصد) و پائین‌ترین آن به خراسان (50 درصد) اختصاص دارد. (مرکز آمار ایران، 1375).

قیمت زمین و مسکن
متوسط قیمت یک مترمربع زمین ساختمانهای کلنگی در 21 شهر منتخب در سال 1377 ، طیفی از حداقل 200 هزار ریال (کرمان) تا حداکثر 368/1 هزار ریال (تهران) را شامل میشود. پس از تهران، قیمت یک مترمربع زمین در شهرهای اصفهان ، مشهد ، شیراز و کرج به ترتیب با 790 ، 636، 572 و 508 هزار ریال بالاترین رقم را به خود اختصاص داده است.
افزایش قیمت زمین طی سالهای 1373 الی 1377 در 21 شهر منتخب، نوسان قابل توجهی را نشان میدهد ، به طوری که قیمت زمین در شهر مشهد با 300 درصد افزایش از 212 هزار ریال در سال 1373 به 636 هزار ریال در سال 1377 رسیده است. در مقابل، کمترین میزان افزایش قیمت زمین در شهر کرمان دیده میشود که از 126 هزار ریال در سال 1373 به 200 هزار ریال در سال 1377 (افزایشی معادل 158 درصد) رسیده است. متوسط قیمت زمین در شهر تهران طی این 5 سال، از 558 هزار ریال به 368/1 هزار ریال افزایش یافته که معادل 245 درصد رشد داشته است.
متوسط قیمت یک مترمربع زیربنای واحدهای مسکونی با قیمت زمین در 21 شهر منتخب انطباق کامل ندارد.
در زمینه این شاخص ، متوسط بالاترین قیمت یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی (558/1 هزارریال) در سال 1377 به شهر تهران تعلق دارد. پس از آن شهرهای قزوین (908 هزار ریال) ، اصفهان (906 هزارریال) ، رشت (848 هزار ریال) و کرج (834 هزار ریال) قرار میگیرند. پائین‌ترین قیمت زیربنا نیز به شهرهای ارومیه (406 هزار ریال) و یزد (470 هزار ریال) اختصاص می‌یابد (سالنامه آماری کشور ، 1377) .

خانوار در واحد مسکونی
شاخص خانوار در واحد مسکونی طی دو دهه 1365 ـ 1355 و 1375 ـ 1365 بهبود قابل توجهی یافته است. در سال 1355 در هر واحد مسکونی 37/1 خانوار ساکن بوده است که در سال 1365 به 18/1 و در سال 1375 به 15/1 خانوار کاهش یافته است. در بین استانهای کشور سیستان و بلوچستان بالاترین رقم این شاخص را (26/1 خانوار در هر واحد مسکونی) به خود اختصاص داده است و استان یزد مطلوب‌ترین وضعیت را (06/1 خانوار در واحد مسکونی) در سال 1375 دارا میباشد (مرکز آمار ایران ، 1375) .

نفر در اتاق
این شاخص نیز طی سه دوره سرشماری روند مطلوبی داشته است به طوری که نفر در اتاق در سال 1355 ، برابر 84/1 بوده است و در سالهای 1365 و 1375 ، به 52/1 و 31/1 نفر کاهش یافته است.
این شاخص ، همانند خانوار در واحد مسکونی ، در استانهای یزد و سیستان و بلوچستان ، پائین‌ترین (02/1) و بالاترین (77/1) رقم را به خود اختصاص داده است (مرکز آمار ایران، 1375).

اتاق در واحد مسکونی
تعداد اتاق در واحدهای مسکونی نقاط شهری کشور، همانند دو شاخص پیش گفته ، بهبود یافته است. این رقم که در سال 1355 برابر 55/3 بوده است، در سال 65 به 76/3 و در سال 75 به 01/ 4 اقرایش یافته است. استانهای فارس و یزد (62/4) و پس از آنها سمنان (6/4) ، بهترین وضعیت را در میان سایر استانها دارا می‌باشند و پائین‌ترین رقم اتاق در واحد مسکونی به استان قم (44/3) اختصاص دارد. در استان تهران شاخص مذکور در سال 1365 طی یک دهه از 93/3 به 76/3 کاهش یافته ولی مجدداً در سال 75 به 84/3 افزایش یافته است (مرکز آمار ایران ، 1375).

نفر در واحد مسکونی
یکی از شاخصهای مورد استفاده برای شناخت وضعیت موجود مسکن، نفر در واحد مسکونی است که با شاخص خانوار در واحد مسکونی و بعد خانوار ارتباط مستقیم دارد. بررسی شاخص نفر در واحد مسکونی طی سه دوره سرشماری نشان میدهد که تعداد نفر در هر واحد مسکونی نقاط شهری کشور ، در سال 1355 برابر 54/6 نفر بوده است که در سال 1375 به 24/5 نفر کاهش یافته است. این امر نیز مبین بهبود وضعیت مسکن در نقاط شهری کشور میباشد. بالاترین رقم نفر در واحد مسکونی در استان سیستان و بلوچستان (43/7) و پائین‌ترین آن در استانهای تهران (68/4) و یزد (74/4) دیده میشود (مرکز آمار ایران 1375).
به طور کلی و براساس بررسی شاخصهای مسکن در نقاط شهری کشور میتوان گفت که این شاخصها طی دو دهه بعد از انقلاب اسلامی در مقایسه با دوران قبل از انقلاب (1355)، بهبود قابل توجهی یافته است ، گرچه هنوز هم برای افزایش کیفیت و کمیت هر یک از شاخصهای مسکن تلاش میشود. بهبود وضعیت کیفی مسکن در هر یک از شاخصهای مسکن مشهود است و به نظر میرسد که در آینده ، افقهای روشنی برای کاهش معضلات مسکن در سطح کشور گشوده شود.




تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 یکشنبه 13 دی 1383 [08:01 ]   3   حامد احمدی      جاری 
 یکشنبه 13 دی 1383 [07:57 ]   2   حامد احمدی      v  c  d  s 
 یکشنبه 13 دی 1383 [07:40 ]   1   بابک خسروشاهی      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..