!طبقه بندی پلها از نقطه نظر سیستم مقاومت مصالح:
این پلها از نظر سیستم
مقاومت مصالح به صورت ایزواستاتیک (روی دوتکیه گاه ساده) می باشند. معمولاً پلهای
بتن مسلح تا
دهانه حداکثر 30 متر،
بتن پیش تنیده تا دهانه50 متر و پلهای فلزی تا دهانه 80 متر با این سیستم ساخته می شوند.
این پلها از نقطه نظر سیستم مقاومت مصالح به صورت هیپراستاتیک (روی تکیه گاههای متعدد) بوده و برای عبور از معبرهای طویل مورد استفاده قرارمی گیرند.
یکسرگی پلها باعث ممان خمشی مثبت در دهانه ها و تولید ممان خمشی منفی روی
تکیه گاه ها شده و در نتیجه به منظور صرفه جویی در مصرف مصالح، امکان استفاده از
مقطع متغیر در طول پل را می دهد.
در این پلها با ایجاد
مفاصل متعدد در طول دهانه ها سیستم ایزواستاتیک ایجاد شده اما به علت مشکلاتی که در امتداد مفاصل تولید می شود، امروزه کمتر مورد استفاده قرارمی گیرد.
این پلها با توجه به
رانش افقی که در خاک ایجاد می کنند تنها در مناطقی که مقاومت زمین مناسب است مورد استفاده می باشند.
مانند پل های قوسی در این حالت نیز مسئله تولید رانش افقی در زمین باید به دقت مورد مطالعه قرار گرفته که با پیشرفت تکنیک پیش تنیدگی، روشهای جدیدی نیز برای این سیستم ها عرضه شده است.
تابلیه این پلها از نوع فلزی،
بتن پیش تنیده و گاهی
بتن مسلح می باشد. در پلهای معلق بارهای وارد برکف پل بوسیله یک گروه کابلهای فرعی به کابلهای اصلی انتقال یافته و از آنجا بوسیله پایه های اصلی به خاک منتقل می شود. در پلهای ترکه ای انتقال بار به پایه ها تنها بوسیله یک گروه کابل انجام می شود.