سیستم عامل VM با جابجا کردن بخش زیادی از کد سیستم عامل به لایه بالاتر (یعنی CMS) باعث ساده شدن هسته اصلی یعنی مانیتور ماشین مجازی شد. با این همه هنوز هم VM یک برنامه پیچیده میباشد.
روند طراحی سیستم عاملهای جدید همواره با این ایده همراه بوده که تا جایی که ممکن است کدها به عامل را در سطح کاربر و مشابه پردازشهای کاربران پیاده سازی میکنند.
مثلاً برای خواندن یک بلوک از فایل
پروسس کاربر (پروسس مشتری client) یک در خواست به پروسس خدمتگزار (server) ارسال میکند و از آن میخواهد که کارش را انجام داده و جواب برگرداند. در این مدل تنها کاری که هسته انجام میدهد این است که ارتباط بین مشتریها و خدمتگزارها را از طریق پیامها بر قرار میسازد (مشابه شکل زیر):
عکس پیدا نشد
مزایای این مدل عبارتند از :
- از آنجا که سیستم عامل به چند بخش تقسیم شده که هر یک فقط یکی از وظایف سیستم عامل را انجام میدهند, بنابراین سیستم عامل را میتوان ساده تر طراحی و پیاده سازی کرد.
- به علت اجرای کلیه پروسس های خدمتگزار در مد کاربر (و نه مد هسته ) هیچکدام از آنها دسترسی مستقیم به سخت افزار ندارند. لذا اگر اشکالی مثلاُ در خدمتگزار فایل ایجاد شود فقط موجب اختلال در خدمات فایل خواهد شد و به ندرت موجب خراب شدن کل سیستم میشود.
- فایده دیگر این مدل سازگاری آن برای استفاده در سیستمهای توزیع شده است . از آنجا که یک مشتری به وسیله ارسال پیامهایش با یک خدمتگزار ارتباط برقرار می:ند, مشتی نیاز ندارد که بداند آیا به پیغام وی به صورت ملی در ماشین خودش رسیدگی میشود و یا اینکه پیغام از طریق یک شبکه به یک ماشین دور ارسال میشود
عکس پیدا نشد