تاریخچه ی:
سید رضی
تفاوت با نگارش: 2
| | + | V{maketoc} |
| - | محمد بن حسین بن موسوی بن مد ملب به سی ری برادر کوچکتر ((سید مری م اهدی)) ا برگان ای ((شیه)) است.
ی در سا 359 هری می ملد د و ا همان کودکی اسداد الی خود بروز دد. در ده اگی ع می و چنانه بسیاری ت اند و در ا ود شارترین ((ریش)) بود.
سید ری به مقام و مویت لمی و اجمای ا مورد اترام حاکمان ل بی بو و مناسباتی نی ا ((خلای بای|لیفه عباسی)) داشت |
+ | -=::سید رضى 359 ـ 406هـ.ق::=-
!ولادت
ابو الحسن، محمد بن حسین بن موسى موسوى بغدادى، معروف به سید رضى در سال 359 هـ.ق در شهر بغداد به دنیا آم. ا از خانواده اى شریف و اصیل و از نسل ائمه معصومین علیم السلام است.نسب او از طرف پدر به امام موسى کاظم (علیه لسلام) واز طرف مدر به امام زین العابدین (علیه السلام) مى رسد.
پدرش ابو احمد حسین، ملقب به طاهر و ذوالمنقبتین است که از شخصیت هاى برجسته و مورد توجه حکومت بوده. او بزرگ سادات و مسئول رسیدگى به شکایات مرم و میر ج بد.
مادرش فاطه دختر ابو محمد، حسین ب امد بن ممد ناصر بیر، زنى انشمند و ا تا بود وشی مفید کتاب "أحکام النساء" را به درخواست ایشان به نگارش درآوردند.
!تحصیلات :
شب ((شیخ مفید)) فاطمه زهرا (سلا الله علیه) را در خواب دید ک دست ((امم حسن)) و ((امام حسین)) (علیهماسلام) را در الى که دو کودک خردسال هتند گرفته و نزد او آورد و فرمود: "اى شیخ به این دو کودک من علم فقه بیاموز".شیخ مفید پس بیدار شدن، ز این خواب خود گف زده شد. صبح همان روز ماد سید رضى و سید مرتضى دست دو کودک خود را گرفته و ند ا آورده و گفت: "اى شیخ ه این دو کودک من علم ((فقه)) یاموز".شیخ مفید از این حاث منقل و ریا گشت و خواب خود را براى آنان تعریف رده و مسئولیت تربیت و تعلیم این دو سید بزرگوار را عهده دار گردید. />سی رض شخصیت اندیشمند و داراى قرت وش و درکى باا ود. او مدرسه اى در شهر ((بغدا)) تأسیس کرد و به تربیت شاگردانى در عوم اسلامى پرداخت. کتابخانه بزرگى نیز براى استفاده شاگردان خود در آن مدرسه برپا نمود.
در سال 388 هـ.ق بهاء الدولة او را به جانشینى خود برگیده و لباس هاى فخر ه او هدیه داده و او را به مقام ریاست سادات و مسئو سیدگى به شکایات مدم و امارت حج منصوب نمود. در سال 397 هـ.ق نیز از طرف بهاء الملک همین مقام به او داده شد. در سال 388 هـ.ق از طرف بهاء الدولة ملقب به "شریف جلیل" ور سال 398 هـ.ق ملقب به "ذو المنقتین" گردید ودر همان ال از طرف بهاء الدولة ملقب به "رضى ذو الحَسَبین" گشت. در سال 401 هـ.ق نیز از طرف قوام الدین ملقب به "شریف أجلّ" شد.
!ااتید
از اساتید سید رضى مى توان به این شخصیت ها اشاره کرد:
1ـ شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان
2ـ ابو بکر، محمد بن موسى خوارزمى
3ـ ابو الحسن، لى ب عیس ربعى
4ـ ابو لفتح، عثمان بن جنى موصلى />5ـ ابو سعید، حسن بن عبد الله سیرافى
!تألیفات
سید رضى داراى تألیفاتى ارزشمند است مانند:
1ـ نهج البلاغه ، که جمع آورى و تدوین آن بوسیله یشان ورت گرفته است
2ـ خصائص الأئه (علیهم السلام)
3ـ تلخیص لبیان ن مجاز القرآن
4ـ المجازات النبویه
5ـ قایق التأویل فى متشابه التنزیل
!وفات
سرانجام پس از عمرى خدمت به جهان اسلام و تشیع، سید رضى در سن 47 سالگى و در سال 406 هـ.ق در شهر بغداد دیده از این جهان فرو بست و در کاظمین، در کنار قبر امام موسى کاظم و امام جواد (علیهماالسلام) دفن شد. |
| - | وی هیچ گونه هدیه ای را قبول نمی کرد. چناچه وقتی یکی از وزرای عباسی برای او هزار دینار به عنوان تبریک تولد فرزندش فرستاد، سید رضی آن را پس فرستاد و قبول نکرد
از حکایات زیبایی ک باره ا و رادرش گته اند این است که: هنگامی که سید رضی و سید مرتضی کوچک بودند، ((شیخ مفید)) حضرت فامه ا در خواب دد که دست حسنن ا گرفته و نزد شیخ آورده می فرماید ای شیخ به این دو فقه یاد بده.
ردایش مادر سید رضی و سید مرتضی، دست آن دو را گرفته و با همان کیفیت نزد شیخ مفید آورده و همان سخ را ب وی گف. بدین ترتیب آن دو تحت تعلیم و تربیت شی فید قرار گرفتند. |
+ | !منابع
* اما، 411 - 413
*[http://www.al-shia.com|ایگاه اسای لشی] |
| - | سید رضی تالیفات ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته است | |
| - | مهمترین و معروفترین آن کتاب نفیس ((نهج البلاغه)) می باشد که در آن بسیاری از خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین)) را گرد آورده است. بر نهج البلاغه شرحهای مختلفی نوشته شده که مهمترین و مفصل ترین آنها شرح ((ابن ابی الحدید)) است | |
| - | بجز کتاب نهج البلاغه کتابهای دیگری نیز دارد مانند: کتاب قشابه در قرآن، کتاب حقایق تنزیل، تفسیر القرآن (که بسیار نیکو نگاشته و بزرگتر از تفسیر شیخ طوسی است، کتاب تلخیص البیان در مجازات قرآن وغیره | |
| - | در وفات وی اشراف و قضات بر جنازه وی حاضر شده و نماز گذارند و در نزدیکی خانه اش در مسجدی مدفون ساختند. البته بعضی مدفن وی را مشهد حسین (علیه السلام) می دانند | |
| - | سید مرتضی از شدت نارحتی نتوانست بر جنازه وی حاضر شود و به حرم ((حضرت امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسی کاظم)) رفت تا سرانجام خود فخرالملک نزد او رفته و وی را به خانه اش باز گرداند. سید مرتضی و ابوالعلا معری مرثیه هایی نیز در وفات سید رضی گفته اند | |
| - | منابع: | |
| - | قصص العلماء، ص 411 - 413 | |
