|
تاریخچه ی: سیتوکینین ها
تفاوت با نگارش: 1
- | ~~green:@#20:سیتوکینین ها @@cytokinin@@#@~~
@#17:در سال 1955 اسکوگ (skoog) و همکاران او، با جدا کردن سلولهایی از مغز ساقه توتون برای کشت متوجه شدند که سلولهای مزبور ابتدا به سرعت و سپس به آهستگی تقسیم شده بتدریج با کند شدن تقسیم کاملاً از تقسیم باز می مانند وقتی به محیط کشت آنها اکسین اضافه کردند سلولها برای رشد تحریک شدند ولی رشد آنها ادامه نیافت این آزمایش به آنها نشان داد که سلولهای مغز ساقه توتون ماده لازم و محرک تقسیم را دارند ولی این ماده بسرعت مصرف میشود آنها در ادامه تجربه خود به محیط کشت مزبور به همراه با اکسین مقداری هم شیره نارگیل و عصاره مخمر افزودند و ناظر از سر گرفتن تقسیم سلولی شدند بنابراین معلوم شد شیره نارگیل و عصاره مخمر افزوده به محیط حاوی ماده رشد (هورمون) بوده اند. ماده هورمونی موجود در شیره نارگیل و عصاره مخمر مورد آزمایش بعدها سیتوکینین نام گرفت ، سیتوکنین با تراکم 10 تا 11 یا 8 تا 10 رشد ساقه را تحریک و تراکم 5تا 10 و یا بیشتر آن مانع رشد ساقه می شود. سیتوکینین محرک رشد کولئوپتیل جودوسر (چاودار) بوده، اثر اکسین را در تشکیل ریشه خنثی می کند. اثر سیتوکینین روی قطعات کشت شده سبب ایجاد جوانه میشود. بنابراین بالا رفتن نسبت سیتوکینین نسبت به اکسین باعث تشکیل جوانه و پائین آمدن نسبت آن در محیط های کشت باعث تشکیل ریشه روی قطعات کشت شده می شود.خواب زمستانی گیاهان تحت اثر سیتوکینین صورت می گیرد. #@
|
+ | *((هورمون سیتوکینین)) |
|