بکر بن صالح می گوید:
داماد من در نامه‌ای به امام جواد علیه السلام نوشت:« پدر من دشمن اهل بیت علیهم السلام است و به آنان ناسزا می‌گوید. من از جانب او سخت در عذابم. می خواهم برایم دعا کنید و نیز می‌خواهم بدانم نظر شما چیست؟ آیا با او برخورد کنم یا مدارا؟»
امام جواد علیه السلام در پاسخش نوشت:« من به خواست خدا دعا برای تو را فراموش نمی‌کنم و مدارا کردن برای تو بهتر است از برخورد کردن. پس از سختی، آسانی در پیش است. صبر پیشه کن که عاقبت برای باتقوایان است. خداوند تو را بر ولایت و دوستی آن کس که ولایتش را پذیرفته‌ای ثابت نگه دارد. ما و شما امانت‌های خداوندی هستیم که هیچ گاه امانت‌هایش را تباه نمی‌کند.»
پس از نامه‌ی امام جواد علیه السلام، خداوند دل پدر دامادم را برگرداند به نحوی که دیگر در هیچ امری با پسرش مخالفت نمی‌کرد.

مراجعه شود به:

استجابت دعای امام جواد علیه السلام

منابع: بحار الانوار، ج 50، ص 55، ح 30.