سرزمینهای مرطوب
از نظر بیولوژی ، سرزمینهای باران خیز پرثمرتر و مفیدتر از زیستگاههای دیگر جهان می باشند . مقدار زیادی از
نور و
اب به این مناطق می رسدکه باعث می شودبرای رشد
گیاهان کیفیت بسیار عالی داشته باشند و غذای حیوانات زیادی را فراهم کند . این جنگلها همچنین به عنوان تصفیه کننده آب باران عمل می کنند و همچنین تامین کننده غذا هستند. این مناطق جنگلی مثل یک اسفنج بزرگ آب باران را جذب کرده و بعداَ تدریجاَ آن را به رودخانه ها و دریاها می ریزد.
این جنگلها علیرغم ارزش فوق العاده ، در حال نابودی هستند . بخشهایی از این جنگلها مشخصاَ برلی مقاصد
کشاورزی و محصولات آن قطع و نابود می شود . وقتی درختان قطع می شوند معمولاَدر طول سالها ، خاک هم تخریب شده و سطح زمین تا چند متر پایین می آید.
شخم زدن بیش از حد
وقتی مناطق جنگلی و مرطوب برای مقاصد کشاورزی ، دستخوش قطع درخت می گردند ، امکان حفظ زمینهای اولیه با شرایط و کیفیت قبلی خیلی ضعیف خواهد بود.
نابودی سرزمینهای مرطوب
وقتی اب تازه و پاک کم می شود ، حیات وحش باتلاق فلوریدا با خطر جدی روبرو می شود.
سرزمینهای مرطوب دیگر ممکن است به ارامی دچار بی آبی شوند و دلیل آن استفاده از آب رودخانه ها برای آبیاری و یا پمپ کردن و بیرون کشیدن بیش از حد آب از چاهها ، می باشد. فقط در
آمریکا حدود 330000 هکتار از سرزمینهای مرطوب هر ساله از بین می روند.
بر عکس جنگل زدایی ، معمولاَ تخریب سرزمینهای مرطوب مورد بی توجهی بشر قرار می گیرد ، اما تاثیر آن روی حیات وحش به همان میزان جدی و مهم خواهد بود. باتلاقهای
فلوریدا ، یکی از بزرگترین مناطق مرطوب در آمریکای شمالی ، یک مثال نگران کننده از این وضعیت است. هر چند در حال حاضر مختصری آب شیرین در سطح زمین جریان دارد ، اما بخش اعظم این اب از مسیر خود منحرف شده و حیات وحش باتلاق را مورد تهدید کم ابی قرار داده است.
غذاهای در حال نابودی
بازهای شکاری حلزون خوار باتلاق ها ، یکی از بیشمار پرندگانی هستند که متکی به زمینهای مرطوب هستند . انها از حلزونهای آبی تغذیه می کنند و در صورتی که اب رودخانه ها فرو نشیند، آنها قادر به ادامه حیات نخواهند بود.
وقتی یک منطقه مرطوب شروع به خشک شدن می کند ، حیات وحش در انجا کاملاَ تغییر می کند . اولین علامت خطر در این مواقع معمولاَ کم شدن تعداد
پرندگان تغذیه کننده از موجودات اب شیرین می باشد . دیگر انواع حیات بعد از آن بزودی از بین می روند . بعد سرزمینی که روزی محل تولید و منشا تغذیه بود ، امروز به صورت منطقه خشک، خارستان و بی ثمر در می اید . جایی که باد ، چمنزار آن را جارو می کند ، تعداد محدودتری از گونه های مختلف حیوانات در آن وجود دارد . سرزمینهای تخربیب شده ممکن است به دلیل استفاده های کشاورزی و صنعتی برای ما ارزشمند باشند ، اما در مقایسه با یک زمین طبیعی مرطوب و جنگلی ، جای نامناسبی برای حیات وحش می باشد.
عکس پیدا نشدعکس پیدا نشدعکس پیدا نشد
