حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نقل می کند که
پیامبر خدا را زمانی که به
معراج بردند
جبرئیل کنار درخت بسیار بزرگی ایستاد که پیامبر درختی به آن بزرگی و عظمت ندیده بود.
بر هر شاخه ای از شاخه های آن درخت
فرشته ای بود و بر هر برگی نیز فرشته ای و بر هر میوه ای از آن هم فرشته بود و نوری از خدای متعال آن درخت را احاطه کرده و در برگرفته بود.
جبرئیل به پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم گفت: این سدره المنتهی است که پیامبران پیش از تو به همین درخت منتهی می شدند و از این درخت گذر نمی کردند و همین جا توقف می کردند ولی تو از این درخت خواهی گذشت و اگر بخواهد از نشانه های بزرگش به تو نشان خواهد داد.
دلت آرام و مطمئن باشد خداوند تو را ثابت و استوار فرماید تا این که کرامتهای الهی را در حق خود کامل و تمام گردانی و به جوار او راه یابی.
منابع:
بحارالانوار، ج 37، ص 319، حدیث 52