تاریخچه ی:
سخنان پیامبر و امیر مومنان در شناخت بنی امیه راه گشا است.
تفاوت با نگارش: 3
| - | !سان یمبر امیمومنان در شنات بنی امیه |
+ | پس ز جرت پیامبر به مدینه ی، مبارزه بی امیه ا اسلام ادامه یافت. آنان در جنگ های ((جنگ بدر|بدر))، ((جنگ احد|احد))، ((جنگ خندق|خندق)) و ((فتح مکه)) بر ضد اسلام جنگیدند. البته پس از فتح مکه، در ظاهر اسلام آوردند و در شمار طلقا، (آزاد شدگان پیامر) قرار گرفتند. پیامبر هنگام توزیع غنایم ((غزوه حنین|جنگ حنین))، فرزندان امیه را در گروه مولفه قلوبهم* جای داد و بخشی از غنایم را به آن ها بخشید. |
| - | پس از یامبر به مدینه نی ارزه نی امیه ا س ادام یات. نان در نگ ی ((د)) ((د)) ((ندق)) فح ((مکه)) بر ا گیدند. اله پ مکه، ر ظاهر سا وردند و در ار لق، (زا دگان پیاب) رار گفتند. یامر هنگا ویع نایم ((گ نن)) فرند یه را روه مولفه وه* ای دا ش از ایم را به بید. |
+ | پس از مکه ((بی امیه)) به ((مدینه)) کین ر نزوای سیاسی قار گد. ((مرا ن حکم|مروان)) و پدر نیز ز مد عید ند. یمبر دا ی القی که ر یه مده، ه ا وددداری کد این ق وژه ((نی هام)) واند. ابه مه افرد بی امیه ر اوی یاسی ر نمی برند و از نن ه به بی اشم و ((ه بیت)) گایش دات، از ی رسول خدا به ک بی از مناطق گماشته شدند. |
| - | پ از فتح مکه، ((بنی امیه)) به ((مدینه)) کوچید و در انزوای سیاسی قرار گرفتند. ((مروان ب کم|مروان)) و پدرش نیز پس از مدتی تبعید شدند. پیامبر از دادن حق ذوی القربی که در آیه خمس آمده، به آنان خوددداری کرد و این حق را ویژه ((نی هاشم)) خواند. البته همه افراد بنی امیه در انزوای سیاسی به سر نمی بردند و دو تن از آنان که به بنی هاشم و اهل بیت گرایش داشتند، از سوی رسول خدا به حکومت برخی ازمناطق گماشته شدند.
در زمان خلافت ((ابوبکر)) و ((عمر))؛ علی (ع) به همراه بنی هاشم و پیروانشان خانه نشین شدند و در برابر، بنی امیه قدرت یافتند. فرماندهی لشرها نیز به مشرکان سابق و منافقان امروز، به ویژه یزید (برادر معاویه) و معاویه واگذار شد. ((عثمان)) که از بنی امیه و مشاور ویژه ابوبکر و عمر بود، در این واگذاری ها نقش داشت. با خلافت عثمان، بنی امیه بر همه ولایت های اسلامی چیرگی یافتند؛ زیرا سیاست عثمان، کنار نهادن والیان غیر اموی بود. برای نمونه، ((مغیره بن شعبه)) و ((عمر و عاص)) را به دلیل آن که از بنی امیه نبودند، کنار گذاشت و پست های کلیدی ((کوفه))، ((بصره)) و ((مصر)) را به بنی امیه بخشید. |
+ | ر زمان افت ((ابکر)) و ((مر بن خطاب|عمر))؛ علی (ع) به همراه بنی هاشم و پیروانشان خانه نشین شدند و در برابر، بنی امیه قدرت یافتند. فرماندهی لشرها نیز به مشرکان سابق و منافقان امروز، به ویژه یزید (برادر معاویه) و معاویه واگذار شد. ((عثمان بن عفان|عثمان)) که از بنی امیه و مشاور ویژه ابوبکر و عمر بود، در این واگذاری ها نقش داشت. با خلافت عثمان، بنی امیه بر همه ولایت های اسلامی چیرگی یافتند؛ زیرا سیاست عثمان، کنار نهادن والیان غیر اموی بود. برای نمونه، ((مغیره بن شعبه)) و ((عمرو عاص)) را به دلیل آن که از بنی امیه نبودند، کنار گذاشت و پست های کلیدی ((کوفه))، ((بصره)) و ((مصر)) را به بنی امیه بخشید. |
| | در پایان، یادآوری بخشی از سخنان پیامبر اسلام و امیرمومنان علی (ع) برای شناخت بیش تر بنی امیه سومند است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: | | در پایان، یادآوری بخشی از سخنان پیامبر اسلام و امیرمومنان علی (ع) برای شناخت بیش تر بنی امیه سومند است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: |
| - |
وای بر بنی امیه، وای بر بنی امیه، وای بر بنی امیه! بدترین قبایل عرب، بنی امیه، ((بنی حنیفه)) و ((ثقیف)) هستند. هر دینی آفتی دارد و آفت این دین، بنی امیه است. دشمن ترین مردم با ما بنی امیه و ((بنی مخزوم)) هستند هرگاه معاویه را بر منبر من می دیدید، او را بکشید. |
+ | وای بر بنی امیه، وای بر بنی امیه، وای بر بنی امیه! بدترین قبایل عرب، بنی امیه، ((بنی حنیفه)) و ((قبیله ثقیف|ثقیف)) هستند. هر دینی آفتی دارد و آفت این دین، بنی امیه است. دشمن ترین مردم با ما بنی امیه و ((بنی مخزوم)) هستند هرگاه معاویه را بر منبر من دیدید، او را بکشید. |
| | امیر مومنان علی (ع) نیز فرمود: | | امیر مومنان علی (ع) نیز فرمود: |
| | + | فرزندان ((عبد شمس)) شمارشان بیش تر، مکارتر، فریب کار تر، بدکارتر و زشت روترند، ولی ما ((بنی هاشم)) زبانمان گویاتر و فصیح تر واز نظر اخلاق، خیرخواه تر و خوش رو تر هستیم. |
| | + | آگاه باشید! همانا ترسناک ترین فتنه ها، فتنه بنی امیه درباره شما است، فتنه ای کور و تیره که بر همه جا چیره شده و بلای آن دامن گیر نیکوکاران است. به خدا سوگند! بنی امیه پس از من برای شما زمامداران بدی خواهند بود. آنان با شما مانند شتری سرکش، که دست به زمین می کوبد، لگد می زند، با دندان گاز می گیرد و از دوشیدن شیر امتناع می ورزد، برخورد می کنند و از شما جز کسی که برای آنان سودمند باشد یا آزاری به آنان نرساند، به جا نمی گذارند. |
| | + | بلای فرزندان امیه بر شما طولانی خواهد ماند، چندان که یاری خواستن شما از ایشان مانند یاری خواستن بنده از مولای خود یا تسلیم شده از پیشوای خود باشد. فتنه های بنی امیه پیاپی با چهره ای زشت و ترس آور و تیرگی و تاریکی عصر جاهلیت بر شما فرود خواهد آمد. نه نور هدایتی در آن پیدا است و نه پرچم نجاتی در آن روزگار به چشم می خورد. |
| - | رزندان ((عبد شمس)) شماشا بیش تر، مارتر فریب کار تر، بدکارتر و زشت روترند لی ما ((بی هشم)) بانان گویاتر و فصیح ر وز نظر اخلاق، خیرخواه تر و خوش رو تر هستیم.
آگاه باشید! همانا ترسناک رین فتنه ها، فتنه بنی ایه درباره ما است، فتن ای کور و تیره که بر همه جا یره شده و لا آن دامن گیر نیککاران است. ب دا سوگند! بنی امیه پس ا برای ما زمامداران بدی خواهند بود. آنان ا شما مانند تری سرکش، که ست ب مین ی کوبد، لگد می زند، ا ددان گاز می گیرد و از دوشیدن شیر امتاع می وزد، برخورد می کنند ا ز ک که بی نن سوند باشد یا زاری ه ان رساد، ه ا نمی گذارند. بلای رزندان امیه بر شما طلانی خواهد ماند چنان که یاری خوستن شما از ایشا انند یاری خواستن بنده از مولای خد یا سلیم ده از پیشوای خود باشد. فتنه های بی میه پیای ا چهره ای زشت و تر ر و یرگی و تاریی عصر جاهلیت بر شما فرو خواهد آمد. نه نور ایتی در آن پیدا است و نه پرچم نجاتی در آ روزگار به چشم می خورد. |
+ | س ا یر فرزند ایه ان ای ر هر و خیمه ای در یابا بر ا نی ماد، مگر آن ک ستگان بنی امیه ان و م را به آن ا می کشانند. ن ه ب کینه زی را در هم جا ورد می کنند. س وز، هبچ وی ر ان یا ر مین برای ردم بای نخواهد ماند یرا خو نااان را به زمادای زیده اید مااری ر ایگاه درین نهاد اید. |
| - | پس از یگی فرزندان امه خانه ی در شهر و یه ای در بیابان بر جا نمی اد مگ آن که ستمران ی امیه ندوه و م را به جا می کان. آن ها بلاو کینه وزی را در مه ا وارد می کنن. پس در آن و هبچ عذر خای در در آسمان و یاوری در مین بری مردم اقی نواهد ماند؛ زیرا خود نا اهلا ا ه زمامداری برگزیده اید زمامداری را به جایگاه دروغین نهاده اید. |
+ | * انی که ه ان اما دا می د ا به سام بین وند ر د آن وه کند ین رم ا مان خلا مر بای بود. |
| - | * کسانی که نا االی ا ی شد تا ب سام خوش بین شن و ب د ن وطه کنن ای رس تا من ل هم اق . |
+ | !منابع:
*نفی ین قریزی، ازاع الخا یمابی ی امیه و بنی هاش بش ول. />*همن، طه 158. خطب 93 ص 295.
*معاوی تاریخ، 191- 193.
*نهج لغه، ک 116. |
