: سحابی

tr>
table>

کاربر Online

850 کاربر online

تفاوت با نگارش: 1

Lines: 1-133

Lines: 1-130

V{maketoc}
<table dir align=center>
<tr>

{picture file=img/daneshnameh_up/9/93//Sahabi.jpg}
td>
</tr>
<tr>
<td>
ter>
mall>
سحا��ی سر ا��

س��ابی ��اریک سر اسب�� ر��ی س��ا��ی

ت��با��ی ک�� ر �� ا�� دار�� سایه م�� ندا��.
r />nter>

{DYNAMICMENU()}
__واژه‌نامه__
/>*((واژگان نجوم))
*((واژگان اختر فیزیک)) *((واژگان کیهان شناسی))
*((واژگان فیزیک فضا))
__مقالات مرتبط__
*((نجوم|فهرست مقالات نجوم)) *((اجرام آسمانی))
*((سحابی بازتابی)) *((سحابی خرچنگ))
*((سحابی سیاره نما)) __کتابهای مرتبط__
*((کتابهای نجوم)) *((کتابهای اختر فیزیک))
__[http://217.218.177.31/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54|انجمن نجوم]__
*[http://217.218.177.31/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54|سوالات و نظرات خود را اینجا مطرح کنید.]
__سای��های مرتبط__ />*سای��ه��ی داخلی />**[http://www.nojum.ir|مجله نجوم]
**[http://parssky.com|پارس ��سکای]
**[http://www.hupaa.com|شبکه فیزیک هوپ��]
**[http://robot.ir/blog/mollasadra|ملاصدرا]
**[http://www.sact.ir/home.htm|مرکز علوم و ستاره شناس�� تهرا��] />*س��یتهای ��ارجی />**[http://www.astronomy.com/asy/default.aspx|مجله astronomy]
**[http://www.astrosurf.com/skylink/deepsky/messier/messier.html|فهرست م��یه با ��شخصات کا��ل و ��صاویر ��و��ه] />**[http://www.3towers.com/miscella.htm|اط��عا��ی در��ره سحابیها �� نباله دا��ه�� و ... همراه با تصاویر]
**[http://bioch.szote.u-szeged.hu/astrojan/nebula1.htm|گالری سحابی]
__گالری تصویر__
*[http://217.218.177.31/mavara/mavara-browse_gallery.php?galleryId=12|گالری علوم]
**[http://217.218.177.31/mavara/mavara-browse_gallery.php?galleryId=38|گالری نجوم]

__سحابی__، ((ابر)) یا هر چیز دیگری است که از ((گاز)) و غبار میان ستاره ای تشکیل شده است. سحابی های تابان ابرهایی گازی هستند که می تابند یا نور ستاره را پراکنده می کنند. سحابی های تاریک نمی تابند و تنها هنگامی که مانع نور میدانهای ستارگان یا سحابی های تابان پشت شان می شوند، می توان آنها را دید. خیلی چیزهایی که زمانی سحابی نامیده می شدند، از نو طبقه بندی شده اند.در قرنهای پیشین این اشیاء در نظر ستاره شناسان ساختار های ابر مانند مه آلود بودند، ولی بعداً ستاره شناسان با بهبود ((تلسکوپ|تلسکوپها)) توانستند این بظاهر سحابی ها را به عنوان ((کهکشان)) یا ((خوشه ستاره ای|خوشه های ستاره ای)) شناسایی کنند.

body=

|~|

{DYNAMICMENU}

!مقدمه

در جهان علاوه بر ((ستاره‌|ستاره‌ها)) مقادیر زیادی گرد و غبار و گاز وجود دارد که مابین ((کهکشان|کهکشانها)) پراکنده گردیده است. یعنی چگالی گاز در فضای بین کهکشانها فقط برابر 20 اتم در هر اینچ مکعب است. برای مقایسه می‌توان آنرا با تعداد اتمهای موجود در هوا بر روی زمین و در سطج دریا برابر 10 در هر اینچ مکعب است، مقایسه کرد. __سحابی__ ، ابر یا هر چیز دیگری است که از گرد و غبار و گاز میان ستاره‌ای تشکیل شده است. سحابیهای تابان ابرهایی گازی هستند که به علت نور ستارگان مجاور خود قابل رویت هستند.




-	{picture file=img/daneshnameh_up/3/3b//Sahabitarik.jpg}	+	{picture=Sahabi.jpg}








-	سحابی ما�� این سحابی S- گونه�� واق�� ر ��و�� لکی حوا> >��ر مقابل ��ینه ��ی �� حا��ی ها�� ابا�� رار دا��د.	+	__سحابی سر ا��ب__ سحابی ��ا��یک ��ر �� ، ر��ی سحابی ��اب��ی که ��ر پ��ش ق��ا�� دارد�� ای�� ی‌اندا��د.





		+

بعضی از سحابیها تاریک بوده و تنها هنگامی که مانع عبور نور ستارگان یا سحابیهای تابان پشتشان می‌شوند، می‌توان آنها را دید. خیلی چیزهایی که زمانی سحابی نامیده می‌شدند، از نو طبقه بندی شده‌اند. در قرنهای پیشین این اشیاء در نظر ستاره شناسان ساختارهای ابر مانند مه آلود بودند، ولی بعدا ستاره شناسان با بهبود ((تلسکوپ|تلسکوپها)) توانستند این به ظاهر سحابیها را به عنوان __کهکشان__ یا ((خوشه ستاره‌ای|خوشه‌های ستاره‌ای)) شناسایی کنند.

!سحابیهای تاریک

سحابی تاریک ابری از گرد و غبار و گاز است که گازش نور میدانهای ستارگان یا سحابیهای تابان پشت سرش را که از این ابر می‌گذرند، جذب می‌کند. سحابیهای تاریک ، که به سحابیهای جذبی نیز معروفند، هیچ تشعشعی از خود ندارند، ولی ممکن است نورهای جذب شده را به شکل ((امواج رادیویی)) یا انرژی ((اشعه مادون قرمز|مادون قرمز)) دوباره بتابانند. شاید ((جرم)) سحابیهای تاریک چندین هزار بار از جرم خورشید بیشتر باشد. اگر یک سحابی به اندازه کافی جرم داشته باشد، در نقطه‌ای از زمان موادش فشرده شده و تبدیل به ((ستاره)) می‌شود. شاید سپس سحابی تاریک با ستارگان جوان گرم حرارت ببیند و به سحابی نشری درخشانی تبدیل شود.

!سحابیهای سیاره‌ای

ستارگان ((غول سرخ)) در اواخر عمرشان لایه‌های گازی بیرونی شان را به دور می‌اندازند. این لایه‌ها پوسته منبسط شونده‌ای از گازهای تابان را تشکیل می‌دهند که __سحابی سیاره‌ای__ نامیده می‌شوند. علت این نامگذاری این است که __ویلیام هرشل__ ، منجم آلمانی الاصل (1822 - 1783) ، تصور کرد که این پوسته‌ها شبیه سیاره‌اند. شاید از دید ناظر زمینی ، این پوسته گازی به شکل ساعت شنی ، حباب یا حلقه به نظر آید. این سحابی با سرعت تقریبی 20 کیلومتر (12 مایل) در ثانیه رو به بیرون حرکت می‌کند و بعد از 35 هزار سال در محیط میان ستاره‌ای پراکنده خواهد شد.




-	{picture file=img/daneshnameh_up/7/77//Sahabisayarei.jpg}	+	{picture=Sahabisayarei.jpg}








-	سحابی دمبلی> >این تصویر کامپیوتری، سحابی ای را به> >شکل ساعت شنی نشان می دهد که از> >گازهای دفع شده ستاره مرکزی ایجاد شده است.	+	__سحابی دمبلی__ این تصویر کامپیوتری ، سحابی‌ای را به شکل ساعت شنی نشان می‌دهد که از گازهای دفع شده ستاره مرکزی ایجاد شده است.





		+

!امواج انفجاری

موجهای ضربه ای انفجار ((ابر نواختر)) با سرعت هزاران کیلومتر در ثانیه در محیط میان ستاره‌ای سیر می‌کنند. این موجهای ضربه‌ای مواد میان ستاره‌ای را آشفته می‌کنند و شاید فرآیند ((رمبش گرانشی|فرو ریزش گرانشی)) را که سرانجام باعث تشکیل ستارگان در ابرهای میان ستاره‌ای می‌شود، آغاز می‌کنند. از هنگام اختراع تلسکوپ ، هیچ ابر نواختری در کهکشان ما کشف نشده است. اگر ابر نواختری بوجود می‌آمد، تا چندین ماه ، در آسمان به تابناکی ((کره ماه|ماه)) می‌درخشید. اگر آن ابر نواختر فرضی به زمین بسیار نزدیک می‌بود، می‌توانست ((جو زمین)) را منهدم کند.

!سحابیهای تابان

دو نوع سحابی تابان وجود دارد: ''~~navy:__نشری__~~'' و ''~~navy:__بازتابی__~~'' ، که هر دو با تولد ستاره ارتباط دارند. گازهای سحابی نشری عمدتا در بخش قرمز یا سبز طیف می‌تابند، زیرا با حرارت ستارگان جوان گرم درون سحابی گرم شده‌اند. غبار سحابی ، نور ستارگان جوان داخل و اطراف سحابی بازتابی را پراکنده می‌کند. دو نوع سحابی تابان دیگر نیز وجود دارند: بقایای ابر نواختری و سحابیهای سیاره‌ای. هر دو اینها از مواد دفع شده ((مرگ ستارگان|ستارگان در حال مرگ)) تشکیل شده‌اند.




-	{picture file=img/daneshnameh_up/5/51//Sahabitaban.jpg}	+	{picture=Sahabitaban.jpg}








-	سحابی سه شاخه> >این سحابی ترکیبی عجیب از یک> >سحابی نشری صورتی ویک سحابی> >بازتابی آبی است.	+	__سحابی سه شاخه__ این سحابی ترکیبی عجیب از یک سحابی نشری صورتی و یک سحابی بازتابی آبی است.





		+

!بقایای ابر نواختری

هنگامی که ستاره بصورت ابرنواختر منفجر می‌شود، لایه‌های گازی بیرونی آن برای تشکیل بقایای ابر نواختری تابان ، متلاشی شده و با سرعت از هسته‌اش فاصله می‌گیرند. برخی از انفجارات آنقدر شدیدند که حتی خود هسته نابود می‌شود. تقریبا 90 درصد ته مانده‌ها کم و بیش کروی‌اند و بقیه بر اثر نیروی انفجار متلاشی می‌شوند تا انبوهی از شعله‌های گازی فاقد ساختار ظاهری را تشکیل دهند. در مرکز چنان بقایایی ، پالسارها (((ستاره‌های تپنده))) شناسایی شده‌اند.

!سحابی انکساری

در __سحابی انکساری__ ذرات غبار نور را منعکس نمی‌کنند، بلکه متواری می‌کنند. نور قرمز می‌تواند آسانتر از نور آبی از ابر غبار بگذرد، پس نور آبی بیشتر پراکنده می‌شود، این امر موجب آبی شدن آن ابر می‌شود. همین خاصیت باعث آبی به نظر آمدن آسمان از زمین می‌شود. ذرات غبار نور خورشید را در جو شدیدا پراکنده می‌کنند و در مسیرهایی به جز سمت ((خورشید)) ، ناظر آسمان عمدتا نور آبی پراکنده می‌بیند.

!سحابیهای خارج کهکشانی

آنچه به نام سحابیهای خارج کهکشانی نامیده می‌شود توده‌های عظیم و پیوسته گازی نیست، بلکه مجموعه‌ای است از ستارگانی شبیه ستارگان کهکشان ، رصدهای انجام شده نشان می‌دهد خاصیت طیفی نوری که از این سحابیها صادر می‌شود، بسیار شبیه به نوری است که از خورشید خود ما خارج می‌گردد. بنابراین درجه حرارت متناظر با چنین صدور نوری نمی‌تواند با درجه حرارت سطحی خورشید اختلاف فراوان داشته باشد و این درجه حرارت بایستی به چند هزار درجه برسد. اگر این سحابیها واقعا توده‌های غول پیکر گاز پیوسته‌ای بودند که درجه حرارت سطحی آنها همان درجه حرارت سطحی خورشید بود، ناچار می‌بایستی نوری که از آنها صادر می‌شود با وسعت سطح یعنی با مربع یکی از ابعاد آنها متناسب باشد.

چون قطر متوسط این سحابیها بیلیون بیلیون بار بزرگتر از خورشید است، باید چنان انتظار داشته باشیم که نورانیت کلی آنها بیلیون بیلیون برابر بزرگتر از نورانیت خورشید باشد. ولی نورانیت فعلی ((سحابی امرأه المسلسله)) بسیار کوچکتر از این اندازه است و از 1.7 بیلیون برابر نورانیت خورشید تجاوز نمی‌کند. نور از تمام سطح سحابی صادر نمی‌شود بلکه از عده زیادی از لکه‌های کوچک روشن بر می‌خیزد که مجموع کلی سطح آنها به سختی با یک بلیونیوم تمام سطح سحابی برابری می‌کند. این همان چیزی است که باید از سحابیهایی انتظار داشته باشیم که از ستارگان متعارفی جدا جدا از یکدیگر ساخته شده‌اند.




-	{picture file=img/daneshnameh_up/2/2d//Abarnoakhtari.jpg}	+	{picture=Abarnoakhtari.jpg}








-	حلقه دجاجه> >این تصویر ته مانده ابر نواختری، گازی میان> >ستاره ای را نشان می دهد که با موج> >ضربه ای ابرنواختر گرم شده است.	+	__حلقه دجاجه__ این تصویر ته مانده ابر نواختری ، گازی میان ستاره‌ای را نشان می‌دهد که با موج ضربه‌ای ابرنواختر گرم شده است.

! سحابی های تاریک

سحابی تاریک ابری از غبار و ((گاز)) است که گازش نور میدانهای ستارگان یا سحابی های تابان پشت سرش را که از این ابر می گذرند، جذب می کند. سحابی های تاریک، که به سحابی های جذبی نیز معروفند، هیچ تشعشعی از خود ندارند، ولی ممکن است نورهای جذب شده را به شکل ((امواج رادیویی)) یا انرژی ((مادون قرمز)) دوباره بتابانند. شاید ((جرم)) سحابی های تاریک چندین هزار بار از جرم خورشید بیشتر باشد. اگر یک سحابی به اندازه کافی جرم داشته باشد، در نقطه ای از زمان موادش فشرده شده و تبدیل به ستاره می شود. شاید سپس سحابی تاریک با ستارگان جوان گرم حرارت ببیند و به سحابی نشری درخشانی تبدیل شود.

! سحابی های سیاره ای

ستارگان ((غول سرخ)) در اواخر عمرشان لایه های گازی بیرونی شان را بدور می اندازند. این لایه ها پوسته ((منبسط)) شونده ای از ((گاز تابان|گازهای تابان)) را تشکیل می دهند که ((سحابی سیاره ای)) نامیده می شوند. علت این نامگذاری این است که ((ویلیام هرشل))، ((منجم)) آلمانی الاصل (1822-1783)، تصور کرد که این پوسته ها شبیه سیاره اند. شاید از دید ناظر زمینی، این پوسته گازی به شکل ساعت شنی، حباب یا حلقه به نظر اید. این سحابی با سرعت تقریبی 20 کیلومتر (12 مایل) در ثانیه رو به بیرون حرکت می کند و بعد از 35 هزار سال در محیط میان ستاره ای پراکنده خواهد شد.

! امواج انفجاری

موجهای ضربه ای انفجار ((ابرنواختر)) با سرعت هزاران کیلومتر در ثانیه در محیط میان ستاره ای سیر می کنند. این موجهای ضربه ای مواد میان ستاره ای را آشفته می کنند، و شاید فرایند فروریزش گرانشی را که سرانجام باعث تشکیل ستارگان در ابرهای میان ستاره ای می شود، آغاز می کنند. از هنگام اختراع تلسکوپ، هیچ ابرنواختری در کهکشان ما کشف نشده است. اگر ابرنواختری بوجود می آمد، تا چندین ماه، در آسمان به تابناکی ماه می درخشید. اگر آن ابرنواختر فرضی به زمین بسیار نزدیک می بود، می توانست ((جو زمین)) را منهدم کند.

! سحابی های تابان

دو نوع سحابی تابان وجود دارد: ''نشری'' و ''بازتابی'' که هر دو با تولد ستاره ارتباط دارند. گازهای سحابی نشری عمدتاً در بخش قرمز یا سبز ((طیف)) می تابند، زیرا با حرارت ستارگان جوان گرم درون سحابی گرم شده اند. غبار سحابی، نور ستارگان جوان داخل و اطراف سحابی بازتابی را پراکنده می کند. دو نوع سحابی تابان دیگر نیز وجود دارند: بقایای ابرنواختری و سحابی های سیاره ای .هر دواینها از مواد دفع شده ستارگان در حال مرگ تشکیل شده اند.

! بقایای ابر نواختری

هنگامی که ستاره بصورت ابرنواختر منفجر می شود، لایه های گازی بیرونی آن برای تشکیل بقایای ابرنواختری تابان، متلاشی شده و با سرعت از هسته اش فاصله می گیرند. برخی از انفجارات آنقدر شدیدند که حتی خود هسته نابود می شود. تقریباً 90 درصد ته مانده ها کم وبیش کروی اند و بقیه بر اثر نیروی انفجار متلاشی می شوند تا انبوهی از شعله های گازی فاقد ساختار ظاهری را تشکیل دهند. در مرکز چنان بقایایی، پالسارها (ستاره های تپنده) شناسایی شده اند.

! سحابی انکساری

در ((سحابی انکساری)) ذرات غبار نور را منعکس نمی کنن، بلکه متواری می کنند. نور قرمز می تواند آسانتر از نور آبی از ابر غبار بگذرد، پس نور آبی بیشتر پراکنده می شود. این امر موجب آبی شدن آن ابر می شود. همین خاصیت باعث آبی به نظر آمدن آسمان از زمین می شود. ذرات غبار نور خورشید را در جو شدیداً پراکنده می کنند. در مسیرهایی به جز سمت خورشید، ناظر آسمان عمدتاً نور آبی پراکنده می بیند.

! همچنین ببینید:

!مباحث مرتبط با عنوان
*((اجرام آسمانی))

*((سحابی بازتابی))

*((سحابی خرچنگ))

*((سحابی سیاره نما))

*((کهکشان))
*((کیهان شناسی))

تاریخچه

توجه:

از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..

تفاوت با نگارش: 1

سرویس‌های رشد:

فهرست: