| | سبک شعر، یعنی مجموع کلمات و لغات و طرز ترکیب آنها، از لحاظ قواعد زبان و مفاد معنی هر کلمه در آن عصر، و طرز تخیل و ادای آن تخیلات از لحاظ حالات روحی شاعر، که وابسته به تأثیر محیط و طرز معیشت و علوم و زندگی مادی و معنوی هر دوره باشد، آنچه از این کلیات حاصل می شود آب و رنگی خاص به شعر می دهد که آن را ~~green:«سبک شعر»~~ می نامیم، و قدما گاهی به جای سبک ~~green:«طرز»~~ و گاه ~~green:«طریقه»~~ و گاه ~~green:«شیوه»~~ استعمال می کردند. | | سبک شعر، یعنی مجموع کلمات و لغات و طرز ترکیب آنها، از لحاظ قواعد زبان و مفاد معنی هر کلمه در آن عصر، و طرز تخیل و ادای آن تخیلات از لحاظ حالات روحی شاعر، که وابسته به تأثیر محیط و طرز معیشت و علوم و زندگی مادی و معنوی هر دوره باشد، آنچه از این کلیات حاصل می شود آب و رنگی خاص به شعر می دهد که آن را ~~green:«سبک شعر»~~ می نامیم، و قدما گاهی به جای سبک ~~green:«طرز»~~ و گاه ~~green:«طریقه»~~ و گاه ~~green:«شیوه»~~ استعمال می کردند. |
