V{maketoc}
~~green:نثر، در لغت به معناى پراکندن و افشاندن است و در اصطلاح ادب‏به معنى سخنى مى‏باشد که مقید به وزن و قافیه نبوده و نویسنده به‏وسیله آن‏مکنونات ذهنى خود را به خواننده منتقل مى‏نماید.~~



1- نثر مرسل: نثرى را گویند که سجع نداشته باشد و کلمات آن آزاد و خالى ازقید خاص باشند. نوشته‏هاى معمولى و از جمله کتبى چون(( سفرنامه)) ((ناصرخسرو ))و((کیمیاى سعادت)) و ((تاریخ بیهقى)) و اسرارالتوحید و تذکرةالاولیاء همه نثر مرسل‏اند.

2- نثر مسجع: نثر مسجع نثرى را گویند که جمله‏ها و عباراتى قرینه در آن داراى((‏سجع)) باشند. سجع در نثر به منزله قافیه در شعر است.
سجع نیز خود به‏سه نوع تقسیم مى‏شود، ~~green:سجع متوازن~~، ~~green:سجع مطرف~~ و ~~green:سجع متوازى~~.

3- نثر مصنوع و فنى: این نثر ترکیبى از دو نوع نثر مرسل و مسجّع است که درآن لغات و ترکیبات و ((مثلها)) و ((روایات ))و آیات و اصطلاحات و تعبیرات زیادى نیزبه کار رفته است.
در نثر مصنوع، انواع صنایع لفظى و معنوى چون ((اطناب ))و ((سجع ))و جناس و((تضاد)) و ((تقابل)) و ((تلمیح)) و ((استعاره)) و غیره به کار مى‏رود.


!دوره های نثر فارسی

1~~green:- نثر مرسل (معادل سبک خراسانی) قرن سوم و چهارم و نیمه قرن پنجم
2- نثر بینابین، اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم.
3- نثر فنی، در قرن ششم.
4- نثر مصنوع یا صنعتی و نثر ساده در قرن هفتم
5- نثر صنعتی و نثر ساده در قرن هشتم
6- نثر ساده در قرن نهم تا اوایل قرن دهم.
7- نثر ساده معیوب، از قرن دهم تا میانه قرن دوازدهم.
8- نثر ((قائم مقام)) و تجدید حیات(نثر دوره قاجار) این نثر ساده و خوب است.
9- نثر مردمی دوره مشروطه (نثر روزنامه).
10- نثر جدید (نثر رمان و نثر دانشگاهی )~~