« زیاد بن عریب بن حنظله صائدی» معروف به «ابوعمره» از جمله کسانی بود که محضر رسول خدا را درک کرده بود و پدرش،عریب، نیز در زمره اصحاب پیامبر به شمار می رفت. ابوعمره در میان مردم به شجاعت و شب‌زنده‌داری و تهجد شهرت داشت.
او در روز عاشورا به شدت می‌جنگید و بر سپاه کوفه حمله می‌کرد و آنها را پراکنده می‌ساخت. آن گاه نزد امام حسین علیه السلام می‌رفت و می‌گفت:« ای پسر احمد، بشارت باد بر تو که به راه رشد، هدایت یافتی و در بهشت رتبه‌ای والا خواهی داشت.»
ابوعمره سرانجام به دست «عامر بن نهشل» به شهادت رسید.

منابع: ابصار العین، ص 80.

مراجعه شود به:

((بشارتهای امام به یاران خود))

((شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند))