« زیاد بن عریب بن حنظله صائدی» معروف به« ابوعمره »، از کسانی است که محضر رسول خدا را درک کرده است، پدرش« عریب» نیز از اصحاب آن بزرگوار است؛ زیاد مردی شجاع و عابد و شب زنده دار بود و در عبادت معروف بود.

« مهران کاهلی» که در کربلا حضور داشته است می گوید: مردی را دیدم که به شدت می جنگید و هر گاه بر سپاه کوفه حمله می برد آنها را پراکنده می ساخت؛ آن گاه به نزد امام حسین علیه السلام می آمد و می گفت: « بشارت باد تو را که به راه رشد هدایت یافتی ای پسر احمد و در بهشت فردوس رتبه ای والا خواهی داشت.»

سئوال کردم او کیست؟
گفتند: او ابو عمره حنظلی است.

در هنگام مبارزه شخصی به نام« عامر بن نهشل» راه را بر او گرفت و او را به شهادت رساند و سرش را از بدن جدا کرد و آثار عبادت در چهره او نمایان بود.

منابع: ابصار العین، ص 80.

مراجعه شود به:

((بشارتهای امام به یاران خود))

((شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند))