((حضرت امام حسین علیه السلام)) زندگی زاهدانه ای داشت و تا پایان عمر با همان زهد زیست.
او از همان کودکی تا نوجوانی و جوانی که با پدر خویش، ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمومنین علیه السلام))، زندگی می‌کرد، از همان غذاهای ساده و زاهدانه‌ی پدر می‌خورد و در تنگنای زندگی صبر و شکیبایی می‌ورزید.

منابع:
منتهی الامال، ج 1، ص 535.

مراجعه شود به:
((علم پنج تن))
((علم امام به افراد))
((صبر در برابر فتنه دشمنان))
((تواضع امام حسین علیه السلام))
((جود و بخشش))
((همنشینی با فقرا))
((عفو و آزادی غلام))
((راز و نیاز امام و اصحابش در شب عاشورا))
((ناتوانی دشمن در رویارویی با امام حسین علیه السلام))
((مهدی موعود از نسل او))
((بازیهای کودکانه پیامبر با حسنین علیهم السلام))
((مائده آسمانی))
((نماز مخصوص بر جنازه منافق))
((ریحانه رسول خدا))