تاریخچه ی:
زراره
تفاوت با نگارش: 2
| | + | زراره بن اعین از شاگردان و اصحاب بزرگ ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر)) و ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق)) علیهماالسلام بود. |
| | + | او از راویان بزرگ حدیث بود و در نقل روایات از امامان بسیار دقت و احتیاط داشت. امام صادق علیه السلام در مورد او فرموده بود:«اگر او نبود، روایات پدرم به زودی از بین می‌رفت.» |
| | + | و هنگامی که ((یونس بن عمار)) روایتی از امام باقر علیه السلام را به نقل از زراره خدمت امام صادق بیان کرد، امام فرمود:«برای ما جایز نیست آنچه را زراره از امام باقر روایت نموده است رد کنیم.» |
| - | زرار ن اعین بسیار والامقام و ز شاگردان و حوارییون ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|ام بار)) ((حضرت اما عفر صادق علیه للام|ام صاد)) علیهماالسلام است در نل رایات بسیار دی ت مام صادق علی السلم در مور او فمود: گر ا ود م گفم روایات پرم به زودی از بین می رود و به هنگامی که ((یونس بن عمار)) روایتی از اما باقر علیه للام را به نقل زراه خدمت اام صادق بیان کرد حضرت فرمود: آنچه را که زراره از اما باق وایت نموده است برای ما جایز نیست رد نمائیم. |
+ | ری امام ادق علیه السلام ا رم:«ای ا ام تو در نا ای ا ((هت)) ی ال اس.» />ف:«، فایت وم. اسم م «ع ربه» ات به زراره مق ده ام.» |
| - | وی امام صادق عی للام او فمود: ای زراره نام تو در نامهای اهل بهشت بی ال ا.
گت: بی فدایت وم اسم من « عبدربه » ات و به زرار لقب شده ام و خودش می گت: به هر ری ک ا امام صادق ی م یمانم افوده می شود. |
+ | وش می گفت:«با هر حرفی که از امام صادق ی‌شوم ایمم افوده می شود.»
زراره مردی درشت اندام و سفیدرو بود و هنگامی که به ((نماز جمعه)) می‌رفت کلاهی بر سر داشت، و اثر سجده بر پیشانیش زیبائی و جلا او دونا می‌کرد. دست بر عصا را می رفت و مردم به تماشای و می ایستادند. کسی قدرت مباحثه با او ا نداشت و در مناظره بر همه پیروز می‌شد.
روایات فراانی در ضائلش نقل شده است. برخی روایات نیز در مذمت او وارد شده اما این گنه روایات به دلیل حفظ جان او بوده است، چرا که ممکن ود مورد خش حاکان ستمکا عباسی واقع شود.
امام صادق عیه سام ر پیامی به او همین مطلب را فمود:«تو را برای حفظ جانت مذمت می کنم - همان گونه که حضرت ((خضر)) کشتی محرومان را سوراخ و معیوب می‌نمود تا پادشاهی که در حال غصب کشتیهای مردم بود از آن کشتی صرفنظر کند.» |
| - | از ((ابن ابی عمیر)) که از بزرگان علمای اصحاب ائمه است نقل شده که گفت: زمانی به جمیل بن دراج که از بزرگان اصحاب است گفتم: چه زیباست مجلس تو.
گفت: آری ولی به خدا سوگند ما در نزد زراره مانند طفل مکتبی بودیم در نزد معلم خود.
باری زراره مردی درشت اندام و سفیدرو بود به هنگامی که به ((نماز جمعه)) می رفت کلاهی بر سر داشت و اثر سجده بر پیشانیش زیبائی و جلال او را مضاعف می کرد دست بر عصا راه می رفت و مردم به تماشای او می ایستادند کسی قدرت مباحثه با او را نداشت و در مناظره بر همه غلبه می نمود.
وفاتش حدود 2 ماه پس از شهادت امام صادق علیه السلام بود، روایات فراوانی در فضائلش نقل شده است و برخی روایات نیز در مذمت او وارد شده ولی این روایات به جهت حفظ خون او بوده است که مورد تجاوز حاکمان ستمکار عباسی واقع نشود و امام صادق علیه السلام در پیامی به او همین مطلب را فرمود: که ترا برای حفظ جانت مذمت می کنم - همان گونه که حضرت خضر کشتی محرومان را سوراخ و معیوب نمود تا پادشاهی که در حال جمع آوری و غصب کشتیهای مردم بود از آن کشتی صرفنظر کند. |
+ | زراره حدود 2 ماه پس از شهادت امام صادق علیه السلام وفات یافت. |
| | منابع: | | منابع: |
| - | تحف الاحباب شماره 213 تا 159 از تنیح المقال، جامع الرواه. |
+ | تحف الاحباب شماره 213 تا 159 از تنیح المقال، جامع الرواة. |
