!::~~darkgreen:تو می آیی و «انتظار» از لغت نامه ها پاک می شود~~::

در بسياري از روايات مطالبي داريم كه مؤيد اين مطلب است كه ظهور حضرت باعث فرج و راحتي و گشايش كار امت است.

عبارتي است كه در توقيع شريف مروي در كتاب احتجاج آمده كه «و اكثر و الدعا» بتعجيل الفرج فان ذلك فرجكم و بسيار دعا كنيد براي تعجيل فرج زيرا كه فرج شماست. و نيز در زيارت روز جمعه مي‌خوانيم:

^__::«و امروز روز جمعه است كه آن روز توست و ظهور تو و فرج مؤمنان بر دست تو و كشته شدن كافران به شمشير تو در اين روز انتظار مي‌رود»::__^

و نيز در كتاب كمال‌الدين به سند خود از ابراهيم كرخي روايت كرده كه گفت: به خدمت حضرت ابي‌عبداله صادق (عج) رفته بودم در اثنايي كه در محضرش نشسته بودم ابوالحسن موسي بن جعفر(ع) كه آن هنگام نوباوه‌اي بود وارد شد.

به احترام او برخاستم و او را بوسيدم و نشستم حضرت صادق(ع) به من فرمود: __اي ابراهيم اين صاحب توست بعد از من اما گروههايي به سبب بي‌اعتقادي به او هلاك مي‌شوند و گروههاي ديگر با گرويدن به او سعادتمند مي‌گردند. پس خدا قاتل او را لعنت كند و عذابش را بروي افزون فرمايد.__

البته خداوند از صلب او بهترين اهل زمين در زمانش را بيرون مي‌آ‌ورد (حضرت امام رضا عليه‌السلام) هم نام جدش و وارث علم و احكامش، كانون امام و سرّ حكمت، او را جبار بني فلان- پس از شگفتيهايي كه از او صادر مي‌شود- از راه حسادت به قتل مي‌رساند ولي خداوند عز و جل امر خود را به آخر مي رساند و هر چند كه مشركين ناخشنود باشند.

و خداوند عز و جل از پشت او فرزنداني برآورد تا به دوازدهمين امام مهدي كامل شود خداوند آنان رابا كرامت خود مخصوص گردانيده و ايشان را در جايگاه قدس خويش قرار داده است هر كس منتظر و معتقد به دوازدهمين آنها باشد مانند كسي است كه پيشاپيش پيغمبر اكرم(ص) شمشير زده و از آن حضرت دفاع كرده باشد.

راوي مي‌گويد: در اين هنگام يكي از هواداران بني اميه وارد گشت و سخن آن حضرت بريده شد پس از آن يازده بار به حضرت صادق مراجعه كردم مي خواستم آن حضرت سخنش را تمام كند نتوانستم پس چون سال دوم شد و بر آن حضرت وارد شدم در حالي كه نشسته بودم به من فرمود: اي ابراهيم او پس از سختي بسيار و آزمايشهاي طولاني و هراس و عفها و ترس را از شيعيان برطرف مي سازد پس خوشا به حال آنكه آن زمان را درك نمايد. اي ابراهيم همين مقدار تو را بس است.

از حضرت اميرالمؤمنين علي(ع) مروي است كه در وصف مؤمنين در زمان جبارها فرمود: __تا آنجا كه احدي از شما جاي پايي براي خودش نخواهد يافت و تا آنجا كه شما در نظر مردم از مردار در چشم‌ صاحبش نيز بي‌ارزش‌تر خواهيد شد و همانطور كه شما در آن حال هستيد (ناگهان ياري خداوند و آن پيروزي بيايد) و اين است فرمودة خداوند عز و جل كه در كتابش مي‌فرمايد: تا آنجا كه پيغمبران مأيوس شدند و مردم گمان كردند كه وعدة ما خلاف خواهد شد نصرت و یاری ما برای آنها آمد.__

و در بحار از غيبت شيخ طوسي روايت است كه از وهب بن منبر از ابن عباس در خبري طولاني آمده: ابن عباس گفت: اي وهب سپس مهدي(عج) خروج مي‌كند پرسيدند: از فرزندان تو است؟ كه گفت: نه، سوگند به خدا كه او از اولاد من نيست ولي از فرزندان علي(ع) است خوشا به حال كسي كه زمان او را دريابد.

~~darkviolet:__به وجود او خداوند بر امت فرج مي‌دهد تا اينكه زمين را از قسط و عدل پر كند. و در دعاي امام صادق(ع) دربارة آن حضرت روز بيست و يكم ماه رمضان كه در كتاب اقبال منقول است آمده: و اينكه اجازه دهي به فرج كسي كه با فرج او اولياء برگزيدگانت هم فرج حاصل شود.__~~

منابع:
مکیال المکارم ، سید محمد تقی موسوی اصفهانی