!دید کلی
امروزه بیش از 75 درصد خانمها و شمار زیادی از آقایان موهای خود را رنگ می کنند. اولین ((رنگ مو شیمیایی)) بی خطر در سال 1909 توسط شیمیدانی فرانسوی به نام ((یوگن شالر)) با استفاده از ((پارا فنیلن دی آمین)) این فرایند نتیجه زنجیره ای از ((واکنش‌های شیمیایی)) بین مولکولهای مو و رنگدانه ها درحضور ((پراکسید هیدروژن)) و ((آمونیاک)) میباشد
!اطلاعات اولیه
مو ((ساختار پروتئینی)) دارد و عمدتا از ((پروتئین کراتین)) ترکیب یافته است. یک تفاوت مهم میان کراتین مو و پروتئینهای دیگر وجود مقدار زیادی ((آمینو اسید سیستین)) در کراتین مو است. آمینو اسید نقش بسیار مهمی در ((ساختار مو)) دارد. چقرمگی مو ، ناشی از پلهای میان ((زنجیره پروتئینی|زنجیرها‌ی پروتئینی)) متفاوت است. پلهایی مانند ((پیوند هیدروژنی|پیوندهای هیدروژنی)) و پیوندهای اتصال دی سولفیدی و نوع دیگر پل ((پیوند پونی)) میان دو زنجیر پروتئینی است.
!مو چیست؟
قسمت عمده مو از ((کراتین)) تشکیل شده است کراتین پروتئینی است که در ((پوست)) و ((ناخن|ناخن ها)) نیز یافت می شود. دو پروتئین دیگر نیز در مو وجود دارد بطوری که نسبت کمی آنها در موی هر فرد رنگ طبیعی موهای او را تعیین می کند. ((ملانین|یو ملانین)) باعث ایجاد رنگهایی با درجه مشکی تا قهوه ای می شود در حالیکه ((مولانین|فائو ملانین)) مسئول ایجاد رنگهایی در محدوده طلائی تا قرمز می باشد. حال اگر هیچ کدام از این دو نوع ملانین حضور نداشته باشند، موها به رنگ سفید - خاکستری در می آید.
!((رنگ مو طبیعی))
انسانها از هزاران سال پیش موهای خود را با استفاده از رنگهای طبیعی و معدنی ، رنگ می کردند. بعضی از مواد طبیعی شامل رنگدانه هستند (مانند ((حنا)) و یا ((پوست گردو))) و بعضی دیگر نیز شامل سفید کننده های طبیعی می باشند که باعث ایجاد واکنشهایی می شوند که رنگ مو را تغییر می دهد. مثلا شرابی می کند.

رنگهای طبیعی معمولا محور مو را با رنگ می پوشانند. بعضی از این رنگها پس از چند بار شستشوی مو از بین می روند ولی لزوما بی‌خطرتر از ((رنگ مو شیمیایی|رنگهای شیمیایی)) نیستند. البته به طور قاطع نمی توان رنگهای طبیعی رو به رنگهای شیمیایی ترجیح داد. به ویژه که عده ای ممکنه نسبت به آنها ((آلرژی)) داشته باشند.
!((رنگدانه مو))
((مو)) دو نوع ((رنگدانه)) دارد یکی ملانین قهوه‌ای سیاه و دیگری رنگدانه قرمز آهن‌دار. مقادیر نسبی هر یک رنگ مو را تعیین می‌کند. در موی سیاه پر رنگ ملانین و در ((موی بور)) روشن رنگدانه آهن جز غالب است. سیر و روشن بودن رنگ بستگی به اندازه ((گرانول رنگدانه|گرانولهای رنگدانه)) دارد.
!انواع رنگ کردن ((مو))
*رنگ کردن موقتی
*رنگ کردن نیمه دائمی
*رنگ کردن دائمی

فرمولبندی رنگ برای رنگ کردن موقتی و نیمه دائمی تفاوت دارد. رنگ کردن موقتی ( که با ((شامپو)) از بین می‌رود ) با رنگینه محلول در آب که بر سطح مو اثر می‌کند، انجام می‌شود. در رنگ کردن نیمه دائمی اغلب مرکب از رنگینه‌های کمپلکنی ((کبالت)) یا ((کروم)) است که در یک ((حلال آلی)) حل شده‌اند. رنگینه‌های دائمی عموما رنگینه‌های «اکسید شونده» هستند. این رنگینه‌ها در مو نفوذ می‌کنند و بعد اکسید شده ، محصول رنگینی تولید می‌کنند.

رنگینه‌های دائمی عموما رنگینه‌های «اکسید شونده» هستند. این رنگینه‌ها در مو نفوذ می‌کنند و بعد اکسید شده محصول رنگین تولید می‌کنند. این محصول با ((پیوندهای شیمیایی)) یا به دلیل آنکه ((انحلال پذیری)) آن بسیار کمتر از مولکول واکنش دهنده است بطور دائم به مو متصل می‌ماند. رنگینه‌های دائمی عموما ((ترکیبات فنیلن‌دی آمین|مشتقات فنیلن‌دی آمین)) هستند.
!مکانیسم عمل رنگ کردن مو
((فنیلن‌دی آمین)) مو را به رنگ سیاه در می‌آورد. ((رنگ بور)) را نیز می‌توان با پارا آمیننو دی فنیل آمین سولفونیک اسید یا ((اسید پارافنیلن دی آمینو سولفونیک)) بدست می‌آورد. ترکیبات موثر را در محلول آبی ((صابون)) یا پاک کننده شامل ((آمونیاک)) که محلول را بازی می‌کند بکار می‌برند. سپس ماده رنگینه با ((پروکسید هیدروژن)) ، اکسید می‌شود تا رنگ مطلوب تولید گردد. آمینها معمولا اکسید شده به ترکیبات نیترو تبدیل می‌شوند.
!بی رنگ کردن مو!
مو را می‌توان با محلولهایی از هیدروژن پراکسید که غلظت بیشتری داشته باشند بی‌رنگ کرد. در این عمل پراکسید هیدروژن رنگدانه‌های مو را با اکسید کردن تخریب می‌کند. اینگونه محلولها را با آمونیاک بازی می‌کنند تا قدرت اکسید کنندگی آنها تشدید شود. این اثر شدید بر مو علاوه بر تغییر رنگ ، ((ساختار مو)) را چنان تخریب می‌کند که مو شکننده و زبر می‌شود.
!مباحث مرتبط با عنوان
*((حنا))
*((ساختار مو))
*((ساختار پروتئینی))
*((مو))
*((رنگ مو شیمیایی))
*((رنگ مو طبیعی))
*((رنگ بور))
*((رنگدانه))
*((شامپو))
*((کراتین مو))
*((فنیلن‌دی آمین))
*((مولانین))