تاریخچه ی:
رفتار پیامبر اکرم در مجالس
تفاوت با نگارش: 1
- | -- امام حسین - علیه السلام - می فرماید: از پدرم درباره رفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در مجالس پرسش کردم، در پاسخ فرمود: پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نمی نشست و به پا نمی خواست مگر آن که در یاد خداوند بود.
-- هیچ گاه جای خاصی را محل دائمی نشستن خود نمی کرد و دیگران را نیز از این کار باز می داشت، هنگامی که می خواست در جمعی بنشیند در اولین مکانی که در مجلس جایی برای نشستن بود می نشست و دیگران را نیز به همین کار وا می داشت.
-- به هر یک از همنشینان خود (از دیدار خویش) بهره ای مناسب می داد.
-- هیچ کدام از همنشینان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم گمان نمی کرد کسی ارجمند تر از او نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم باشد.
-- با هر کس می نشست آن قدر صبر می کرد تا او از وی جدا شود.
-- هر کس از او حاجتی درخواست می کرد، یا به مقصود خود می رسید یا با سخنی آسان (کلامی دلگرم کننده) از نزد او باز می گشت.
-- مردم از اخلاق نیک او در گشایش و راحتی بودند و او برای آنان پدر بود.
-- همگان در نظر او، در برابر حق یکسان بودند.
-- مجلس او آکنده از بردباری، حیا، راستی و امانت بود.
-- در مجلس او صداها بلند نمی شد و هیچ کلام زشتی در آن بر زبان ها رانده نمی شد.
-- محفل او عاری از هر لغزش بود.
-- (همنشینان او) با یکدیگر به عدالت رفتار می کردند و هم دیگر را به ((تقوی؛ملاک برتری|تقوی ))سفارش می کردند.
-- همگی فروتن (متواضع) بودند.
-- بزرگ ترها را ارج می نهادند و به کوچک ترها مهربانی می کردند.
-- هر نیازمندی را بر خود مقدم می داشتند و نا آشنا را گرامی می داشتند. (به امور او رسیدگی می کردند. ) |
+ | ;((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) می فرماید: از پدرم درباره رفتار ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم)) در مجالس پرسش کردم، در پاسخ فرمود: />*پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نمی نشست و به پا نمی خواست مگر آن که در یاد خداوند بود. * هیچ گاه جای خاصی را محل دائمی نشستن خود نمی کرد و دیگران را نیز از این کار باز می داشت، هنگامی که می خواست در جمعی بنشیند در اولین مکانی که در مجلس جایی برای نشستن بود می نشست و دیگران را نیز به همین کار وا می داشت. * به هر یک از همنشینان خود (از دیدار خویش) بهره ای مناسب می داد. * هیچ کدام از همنشینان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم گمان نمی کرد کسی ارجمند تر از او نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم باشد. * با هر کس می نشست آن قدر صبر می کرد تا او از وی جدا شود. * هر کس از او حاجتی درخواست می کرد، یا به مقصود خود می رسید یا با سخنی آسان (کلامی دلگرم کننده) از نزد او باز می گشت. * مردم از اخلاق نیک او در گشایش و راحتی بودند و او برای آنان پدر بود. * همگان در نظر او، در برابر حق یکسان بودند. * مجلس او آکنده از بردباری، حیا، راستی و امانت بود. * در مجلس او صداها بلند نمی شد و هیچ کلام زشتی در آن بر زبان ها رانده نمی شد. * محفل او عاری از هر لغزش بود. * (همنشینان او) با یکدیگر به عدالت رفتار می کردند و هم دیگر را به ((تقوی؛ملاک برتری|تقوی)) سفارش می کردند. * همگی فروتن (متواضع) بودند. * بزرگ ترها را ارج می نهادند و به کوچک ترها مهربانی می کردند. * هر نیازمندی را بر خود مقدم می داشتند و ناآشنا را گرامی می داشتند. ( به امور او رسیدگی می کردند. ) |
- | مراجعه شود به:
((ویژگی های گفتاری و رفتاری پیامبر - ص -)) |
+ | !منابع: *بحارالانوار، ج16، ص152 --- عیون اخبارالرضا
!مراجعه شود به: *((ویژگی های گفتاری و رفتاری پیامبر - ص -)) |