((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام ))می فرماید: « ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ))بشارت داده بودند به جابر بن عبدالله انصاری که تا زمانی که پسرم ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|محمد بن علی بن الحسین ))را ملاقات کنی،زنده خواهی ماند، در آن هنگام ،سلام مرا به او برسان.»

سال ها بعد ،روزی جابر خدمت ((حضرت امام سجاد علیه السلام|امام سجاد علیه السلام ))می رسد و چشمش به پسری می افتد که در کنار آن حضرت نشسته است، او را صدا می زند و می گوید: « پسر جان! بیا جلو ترا ببینم. »
حضرت جلو می آیند، جابر با تعجب میگوید: « قسم به خدای ((بیت الله الحرام - کعبه، خانه خدا|کعبه ))شمائل تو شمائل رسول خداست، رو می کند به امام سجاد و می گوید: « این پسر کیست؟»

حضرت سجاد علیه السلام می فرماید: « این پسر من و صاحب امر و امام بعد از من است و نامش محمد باقر است. »
جابر که سالها انتظار دیدن حضرت باقر علیه السلام را داشت، بر می خیزد و خود را روی قدمهای امام باقر می اندازد و می بوسد و می گوید: « جانم به فدای تو! رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر تو سلام فرستاده است.»
در این حال چشمان مبارک امام باقرعلیه اسلام پر از اشک می شود و می فرماید: « بر پدرم رسول خدا سلام باد تا هر زمان که آسمانها و زمین بر پا هستند و بر تو نیز ای جابر سلام باد که سلام آن حضرت را به من رساندی.»

منابع:
بحار الانوار، ج 46، ص 223، ح 1.

مراجعه شود به:
((مقامات جابر بن عبدالله انصاری نزد رسول خدا - ص))