بیت اول ((غزل)) و ((قصیده)) را مطلع و بیت آخر را "مقطع" می گویند.
گاهی مصراع اول یا دوم مطلع شعر، بسیار زیباست و اگر آنرا در مقطع تکرار کنند به زیبایی کلام می افزاید و سخن دارای حسن ختام می گردد.
این عمل را در اصطلاح بدیع "ردالمطلع" می گویند.
در غزل زیر از ((حافظ ))، مصراع اول (مطلع) عیناً در آخرین مصراع شعر (مقطع) تکرار شده است.
{img src=http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/show_image.php?id=21875} |
~~maroon:ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر~~ ~~green: ------------ زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر ~~
~~green:قلب بی حاصل ما را بزن اکسیر مراد ------------ یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر
درکمین گاه نظر با دل خویشم جنگ است ------------ ز ابرو و غمزه ی او تیر و کمانی به من آر
در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم ------------ ساغری می زکف تازه جوانی به من آر
منکران راهم ازین می دو سه ساغر بچشان ------------ و گر ایشان نستانند روانی به من آر
ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن ------------ یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر~~
~~green:دلم از دست بشد دوش چو حافظ می گفت -----------~~ ~~maroon:کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر~~