"ردالقافیه" به این معنی است که قافیه مصراع اول مطلع قصیده یا غزل را، در آخر بیت دوم تکرار کنند، به طوری که موجب زیبایی کلام باشد:




عاشق بی دل کجا با خلق عالم کار دارد ----- بگذرد از هر دو عالم هر که عشق یار دارد

کار ما عشق است و مستی، نیستی در عین هستی----- بگذر از خود پرستی، هر که با ما کار دارد

در دو بیت عبارت "کار دارد" تکرار شده است.

فیش ناتمام است

آن است که قافیه مصراع اول مطلع قصیده یا غزل را، در آخر بیت دوم تکرار کنند، به طوری که موجب حسن کلام باشد:

عاشق بی دل کجا با خلق عالم کار دارد ----- بگذرد از هر دو عالم هر که عشق یار دارد
کار ما عشق است و مستی، نیستی در عین هستی----- بگذر از خود پرستی، هر که با ما کار دارد

(همای شیرازی)