تاریخچه ی:
ردالعجزعلی الصدر
تفاوت با نگارش: 1
| - | ین صنعت ا تصدیر یز رو ست د فرسی آنرا ن مطاه صطلاح کر د. |
+ | ر صنعت "داعجز عی اصدر" کماتی ک ر او یت یا جله مده ست، ر آخر ی یا له کرر ی د. |
| - | پ رد لعر علی الدر قیقی آن است که لی که ر ال بی و جله ثر آمد است، مان ا بعینه ی کلمه شبیه متجانس آنرا در آخر بی و مله نر باز آرد. |
+ | ر عی مواد ین کلت عیناً تکار ی ود لی مک است کماتی بیه ه هم نی ه کر رد. |
| - | مثال برای نکه کلمه او عیناً ر خر تک شده باشد: |
+ | در مثال های یرکلمات "بیگانه"، "عصا"، "سوگد"، "گواه" عیناً کرر شده است.
{img src=img/daneshnameh_up/2/2c/ajz.JPG} |
~~maroon:بیگانه~~ ~~green:که و باشد خویش است و خویش که دشمن باشد~~ ~~maroon:بیگانه~~~~green:.»~~ |
| - | «بیگانه که دوست باشد خویش است و خویش که دشمن باشد بیگانه.» |
+ | ~~red:***~~ |
| - | ~~green:عصا برگرفتن نه معجز بود
همی اژدها کرد باید عصا~~
(غضابری) |
+ | ~~maroon:عصا ~~~~green:برگرفتن نه معجز بود~~ |
| - | ~~green:سگند خورم کز تو برد حورا خوبی />ویت عیا است ر باید سوگند~~r />(عماره مروزی) |
+ | ~~green:می ژا ر باید ~~~~maroon:عصا~~ |
| - | ~~green:عبهر چشمش گرفته سرخی لاله
لاله رویش گرفته زردی عبهر ~~
(مسعود سعد سلمان) |
+ | ~~red:***~~ |
| - | ~~green:قار از دل من ربو آن نگار
بدان عنبرین طره بی قرارr />ار غم او ندانم از ک />برون شد م او ز حد شمار~~
(شیدا و وط) |
+ | ~~maroon:وند~~~~green: رم کز برد ورا وی |
| - | ~~green:گوه می لبی گ ز من به مذهب عشق
مراست ه جهانوز و اشک دید گه~~ |
+ | خویت ین است چا اید~~ ~~maroon:سگ~~ |
| - | مثال آنکه لفظ شبیه و متجانس با کلمه اول شعر و جمله نثر را در آخر آورده باشند: |
+ | ~~red:***~~ |
| - | ~~green:«پروانه را در حضور شمع چه اجت روانه.»
«بردی ه او را بود دزد ببرد.»
چرا ناید هوی سیمین من
که بر چش کردمش جای چرا~~
(غضابری) |
+ | ~~maroon:گواه~~~~green: می بی ر ز من ه مذهب عش |
| - | ~~green:وای ترا آ گیدم ز عالم
که پاکیز ترا ز سرشک هویی
گرآیی و این جال عاشق بینی
کنی رحم و در وقت زی وی گایی
چرااه من بود شیرین لبانتr />رایی تو از من رمیده چرایی~~
(زینبی) |
+ | رات آ هاسو و اشک دیده ~~~~maroon:واه~~ |
| - | ~~green:نگار است رخساره من ز خون
ز هجران رخساره آن نگار~~
(رشید و طواط) |
+ | ~~red:***~~ |
| | + | در مثال های زیر کلمات شبیه به هم در اول و آخر اشعار به کار رفته اند. |
| | + | ~~maroon:هوای~~ ~~green:تو را زان گزیدم از عالم~~ |
| | + | ~~green:که پاکیزه ترا ز سرشک~~ ~~maroon:هوایی~~ |
| | + | ~~red:***~~ |
| | + | ~~maroon:چراگاه~~ ~~green:من بود شیرین لبانت~~ |
| | + | ~~green:چرایی تو از من رمیده~~ ~~maroon:چرایی~~ |
| | + | ~~red:***~~ |
| | + | ~~maroon:نگار~~~~green: است رخساره من ز خون |
| | + | ز هجران رخساره آن ~~~~maroon:نگار~~ |
| | + | ~~red:***~~ |
| | + | ~~green:مجنون به هوای کوی لیلی در دشت ----- در دشت به جست و جوی لیلی~~ ~~maroon:می گشت~~ |
| | + | ~~maroon:می گشت~~ ~~green:همیشه بر زبانش لیلی ----- لیلی می گفت تا زبانش می گشت~~ |
