تاریخچه ی:
رجعت
« رجعت » از عقاید معروف ((شیعه)) است و تفسیرش در یک عبارت کوتاه چنین است که بعد از ظهور ((حضرت امام مهدی ارواحنا له الفداء|حضرت مهدی « عج »)) و در آستانه رستاخیز گروهی از « مومنان خالص » و « کفار و طاغیان بسیار شرور » به این جهان باز می گردند گروه اول مدارجی از کمال را طی می کنند و گروه دوّم کیفرهای شدیدی می بینند.
مرحوم « سید مرتضی » که از بزرگان شیعه است چنین می گوید: « خداوند متعال بعد از ظهور حضرت مهدی « عج » گروهی از کسانیکه قبلاً از دنیا رفته اند به این جهان باز می گرداند تا در ثواب و افتخارات یاری او و مشاهده حکومت حق بر سراسر جهان شرکت جویند و نیز گروهی از دشمنان سرسخت را باز می گرداند تا از آنها انتقام گیرد.
اصل مسئله رجعت که از روایات فراوانی نیز بدست می آید همانگونه که بیان شد از ضروریات مذهب تشیع محسوب می شود ولی خصوصیات و ویژگی های آن و فروعات و مسائل جنبی آن مورد اختلاف است و روایات نیز به گونه ای نیست که بتوان با استفاده از آنها به نظریه قاطع دست یافت.
در برخی از روایات از رجعت ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام)) و ((حضرت امام حسن علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) یاد شده است چه اینکه در برخی از روایات دیگر نیز از بازگشت ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول اکرم)) و انبیاء گذشته علیهم السلام ذکری به عمل آمده است، غیر از انبیاء و ائمه برخی از افراد دیگر نیز رجعت خواهند داشت ولی همانگونه که اشاره شد در مورد ویژگیها و خصوصیات این رجعت نمی توان قضاوت تامی را ارائه نمود.
مراجعه شود به:
((فلسفه رجعت))
منابع:
تفسیر نمونه، ج 15، ص 555