| بر این مبنا ، دین نه تنها مغایر با علم نیست بلکه میزان اساسی برای توزین قوانین علمی می باشد. | | بر این مبنا ، دین نه تنها مغایر با علم نیست بلکه میزان اساسی برای توزین قوانین علمی می باشد. |
- | معارف دینی دزر واقع ، مبین همان قوانین و سنن ثابتی هستند که علوم مختلف در جستجوی آنها می باشند. آیات و روایات فراوانی درباره حقایق تجربی ، طبیعی و تاریخی وارد شده است. بخش عمده این آیات به تاریخ تکوین زمین و آسمان و بخشی دیگر به چگونگی حدوث و پیدایش انسان و حیوانات ، و بعضی دیگر به نقل حوادث گذشتگان و احکام ، سنن و قواعد غیر قابل تغییر و تحویل زندگی فردی و اجتماعی انسان می پردازد. هر یک از ایات مذکور ، گزارش و اخبار از حقایقی است که بررسی و جستجوی پیرامون آنها در صلاحیت علوم مختلفی نظیر کیهان شناسی ، زیست شناسی ، مردم شناسی ، جامعه شناسی ، تاریخ و ...قرار دارد. اعتبار و ارزش های قضایای دینی ای که درباره سنت های تاریخی ، اجتماعی ، طبیعی و یا چگونگی خلقت عالم و آدم |
+ | معارف دینی در واقع ، مبین همان قوانین و سنن ثابتی هستند که علوم مختلف در جستجوی آنها می باشند. *آیات و روایات فراوانی درباره حقایق تجربی ، طبیعی و تاریخی وارد شده است. بخش عمده این آیات به تاریخ تکوین زمین و آسمان و بخشی دیگر به چگونگی حدوث و پیدایش انسان و حیوانات ، و بعضی دیگر به نقل حوادث گذشتگان و ((احکام)) ، ((سنن)) و قواعد غیر قابل تغییر و تحویل زندگی فردی و اجتماعی انسان می پردازد.
هر یک از ایات مذکور ، گزارش و اخبار از حقایقی است که بررسی و جستجوی پیرامون آنها در صلاحیت علوم مختلفی نظیر ((کیهان شناسی)) ، ((زیست شناسی)) ، ((مردم شناسی)) ، ((جامعه شناسی)) ، ((تاریخ)) و ...قرار دارد. *اعتبار و ارزش های قضایای دینی ای که درباره ((سنت های تاریخی)) ، اجتماعی ، طبیعی و یا چگونگی خلقت عالم و آدم آمدهاند ، اصول و ضوابط بنیادینی را برای هدایت و شکل گیری علوم تجربی ای که در پرتو آنها رنگ و چهره دینی به خود می گیرند، در اختیار بشر قرار می دهد.
*نگاه دینی فرآن به طبیعت و تاریخ از یک امتیاز عمده نسبت به نگاه ((مفسران)) مادی طبیعت برخوردار است زیرا قرآن همراه با تبیین روابط مادی و صوری به علت فاعلی و غایی حوادث طبیعی و تاریخی توجه می دهد و در نتیجه علوم طبیعی و اجتماعی را با دو بال ~~green:هوالاول~~ و ~~green:هوالاخر~~ تا اوجگاه مبدأ و ((معاد)) پرواز می دهد. !منبع *جوادی آملی ، عبدالله ، شریعت در آینه معرفت |