اختلاط و رفت و آمد آزادانه بین مرد و زن موجب بر افروخته شدن احساسات و تحریکات جنسی است و غالبا به گناه کشیده میشود لذا دین مقدس اسلام تا حد ممکن از ارتباطات بین زن و مرد میکاهد و به زنان حق بعضی از امور را در اجتماعات نمی دهد.
1)
امام باقر علیه السلام فرمودند زنان نباید اذان و اقامه - با صدای بلند- بگویند و نیز بر زنان نماز جماعت و نماز جمعه نیست.
زنان بدنبال جنازه ها نروند و در حج صدای خود را به تلبیه بلند نکنند و. . . به امر قضاوت وارد نگردند. . .
2)
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نهی فرمود که زن بدون اجازه شوهر از خانه خارج شود و فرمود اگر خارج شود تمام فرشتگان آسمان او را لعنت میکنند تا وقتیکه به خانه اش برگردد.
3) و نیز رسول خدا فرمود. . . اگر زنی زینت کرده و با بوی خوش از خانه خارج شود و شوهرش به آن راضی باشد برای شوهر به هر قدمی خانه ای در آتش ساخته میشود. . . و آن زن مورد لعن است تا برگردد.
4) رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نهی فرمود زنی با غیر شوهر و یا غیر محرم خود بیش از پنج کلمه آنهم در موارد ضروری، سخن بگوید.
5)
امیرالمومنین علیه السلام کراهت داشتند بر زنان جوان سلام کنند و می فرمودند من هراس میکنم که گناه احتمالی آن بیش از ثواب آن باشد.
منابع: بحار الانوار، ج 103، باب 61 و 62 از ص 240 تا 263.
بحار الانوار، ج 104، باب 91 از ص 31 تا 42.
مراجعه شود به:
حجاب
