تاریخچه ی:
ذکر سجده امام سجاد علیه السلام
طاوس بن کیسان یمانی که یکی از بزرگان اصحاب حضرت سجاد علیه السلام می باشد و از مناجاتها و عبادات حضرت، مشاهدات زیادی داشتند و به عنوان روایات گرانقدری برای ما به ارمغان گذاشته است. ایشان می گوید شبی وارد ((حجر اسماعیل)) در خانه خدا شدم، در این هنگام حضرت علی بن الحسین علیه السلام وارد شد. و به نماز مشغول شدند و الی ماشاء الله نماز خواندند سپس به سجده رفته و من گفتم مردی صالح از اهل بیتی نیکوکار، حتماً به دعای ایشان گوش فرا خواهم داد، پس شنیدم که در سجده می فرمود: «عبیدک بفنائک، مسکینک بفنائک، فقیرک بفنائک، سائلک بفنائک » طاوس می گوید: من در هیچ مشکل و ناراحتی این دعا را نخواندم مگر اینکه ناراحتی من برطرف گردیده برایم فرج حاصل شد.
البته در بعضی از روایات دیگر در ذیل و ادامه این دعا آمده است: «یشکو الیک مالا نجفی علیک و یا یسئلک مالا بقدر علیه غیرک و یا لا ترونی عن بابک »
یوسف بن اسباط از پدرش نقل می کند که وارد مسجد کوفه شدم و دیدم جوانی با خدای خود مناجات می کند و در سجده خود می گرید: «سجد وجهی متعفراً فی التراب لخالقی و حق له » پس به سراغش رفته و دیدم حضرت علی بن الحسین علیه السلام است.
و همچنین بنا بر نقل حضرت صادق علیه السلام در زبان یکی از موالیان و بندگان حضرت سجاد علیه السلام، حضرت روزی به صحرا رفته و بر روی سنگی خشن به سجده میروند او می گوید: من ایستاده بودم و صدای گریه و زاری با صدای بلند حضرت را می شنیدم و شمردم که هزار مرتبه می گفت: «لا اله الاالله حقاّ حقاّ لا اله الا الله تعبداّ ورقا لا اله الا الله ایماناً و صدقاً ». . . . . . . .
مراجعه شود به:
((سجده های حضرت سجاد علیه السلام))
منابع :
بحارالانوار ، جد 46 ، ص 76 به نقل از الارشاد و ص 78 به نقل از مناقب و صفحه 99 حدیث 88 به نقل از کشف الغمه و جلد 45 صفحه 149