| | در حکومت ((عمر بن خطاب|عمر بن خطّاب)) دو نفر زن بر سر کودکی نزاع کردند و هر دو مدعی بودند که کودک از آن اوست و هیچکدام نیز دلیلی نداشتند. عمر برای حلّ مشکل به ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین)) (علیه السلام) مراجعه کرد حضرت هر دو زن را فرا خواند و آن دو را نصیحت کرد و ترساند ولی آنها دست از اختلاف بر نداشتند. | | در حکومت ((عمر بن خطاب|عمر بن خطّاب)) دو نفر زن بر سر کودکی نزاع کردند و هر دو مدعی بودند که کودک از آن اوست و هیچکدام نیز دلیلی نداشتند. عمر برای حلّ مشکل به ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین)) (علیه السلام) مراجعه کرد حضرت هر دو زن را فرا خواند و آن دو را نصیحت کرد و ترساند ولی آنها دست از اختلاف بر نداشتند. |
| | با شنیدن سخن حضرت یکی از دو زن سکوت کرد ولی دیگری گفت: ای ابوالحسن، خدا را خدا را در نظر بگیر. اگر چاره ای جز دو نیم کردن کودک نیست، من از حق خودم گذشتم. | | با شنیدن سخن حضرت یکی از دو زن سکوت کرد ولی دیگری گفت: ای ابوالحسن، خدا را خدا را در نظر بگیر. اگر چاره ای جز دو نیم کردن کودک نیست، من از حق خودم گذشتم. |
| | در این هنگام حضرت فرمود: الله اکبر این فرزند پسر از آنِ توست زیرا اگر برای او بود او نیز باید از دو نیم شدن او بترسد و بهراسد و بر او دل بسوزاند در این هنگام آن زنی که سکوت کرده بود گفت: آری کودک از آنِ من نیست. | | در این هنگام حضرت فرمود: الله اکبر این فرزند پسر از آنِ توست زیرا اگر برای او بود او نیز باید از دو نیم شدن او بترسد و بهراسد و بر او دل بسوزاند در این هنگام آن زنی که سکوت کرده بود گفت: آری کودک از آنِ من نیست. |
| | در این حال اندوه و اضطراب عمر از بین رفت و برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) که در این داوری و قضاوت به او کمک کرده بود، دعا کرد. | | در این حال اندوه و اضطراب عمر از بین رفت و برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) که در این داوری و قضاوت به او کمک کرده بود، دعا کرد. |
| | *بحارالانوار، ج40، ص 252، حدیث 26 --------- مناقب | | *بحارالانوار، ج40، ص 252، حدیث 26 --------- مناقب |
| | *((قضاوت واقعی با دعای پیامبر)) | | *((قضاوت واقعی با دعای پیامبر)) |
