امامت ائمه هدی تا بعد از خلفای عباسی نیازی به اثبات نداشت
و مردم همگی امام را می شناختند و بر بطلان
بنی امیه یقین داشتند این مساله با بررسی واقعه عاشورا و همچنین صلح امام حسن علیه‌السلام قابل تایید است. اما خلفای عباسی با اعمال نفوذ و تقویت فقهای چهار گانه و ترجمه آثار یونانی و ایجاد تشتت در اندیشه های مسلمین کار را به جایی رساندند که خلفای برحق پیامبر در کنار
ابوحنیفه و امثالهم گردید.
اما با این کار هم نتوانستند شیعه را از میدان به در کنند و شیعیان چه در زمان ائمه و باهدایت ایشان و چه در زمان غیبت امام زمان با استدلال های کوبنده خویش باز هم حقانیت شیعه را به اثبات رساندند.
دلایل!
شیعه در اثبات امامت ائمه معصومین همیشه در طول تاریخ سد راه حملات عقیدتی مخالفین به مذهب شیعه بوده است؛ که با توجه به مخاطب مورد نظر می توان از راههای مختلفی استفاده کرد. در تقسیم بندی کلی می توان دلایل اثبات امامت را در دو گروه زیر مورد بررسی قرار داد:
دلایل نقلی اثبات امامت که در آن به بررسی آیات و روایات دراثبات خلافت بلافصل امیرالمؤمنین و اولاد معصومین او پرداخته می شود.
دلایل عقلی اثبات امامت که در آن به بررسی های جامعه شناختی و فلسفی و کلامی درباره امامت پرداخته می شود.
