روزی حضرت علی علیه السلام به حارث اَعْوَر فرمود:« آیا تو هم آنچه را که من می‌بینم می‌بینی؟»
حارث گفت:« چگونه آنچه را که تو می‌بینی، ببینم در حالی که خداوند تو را نورانی گردانده و به تو چیزی عنایت فرموده که به هیچکس نداده است؟»
امام به حارث فرمود:« این اولی است که بر یکی از درهای دوزخ ایستاده و می‌گوید: ای ابوالحسن، برای من از خدا آمرزش بخواه.»
آن گاه امام افزود:« خداوند او را نیامرزد.»
سپس مکثی کرد و فرمود:« ای حارث آیا آن چه را من می بینم تو نیز می بینی؟»
حارث دو مرتبه همان پاسخ قبل را داد.
امام فرمود: این دومی است که بر یکی از درهای دوزخ ایستاده و می‌گوید: ای ابوالحسن، برای من از خدا آمرزش بخواه»
آن‌گاه امام افزود:« خداوند او را نیامرزد»

منابع:

• بحارالانوار، ج 40، ص 185، حدیث 68 --- بصائرالدرجات

روزی حضرت علی علیه السلام به حارث اَعْوَر فرمود:« آیا تو هم آنچه را که من می‌بینم می‌بینی؟»
حارث گفت:« چگونه آنچه را که تو می‌بینی، ببینم در حالی که خداوند تو را نورانی گردانده و به تو چیزی عنایت فرموده که به هیچکس نداده است؟»
امام به حارث فرمود:« این اولی است که بر یکی از درهای دوزخ ایستاده و می‌گوید: ای ابوالحسن، برای من از خدا آمرزش بخواه.»
آن گاه امام افزود:« خداوند او را نیامرزد.»
سپس مکثی کرد و فرمود:« ای حارث آیا آن چه را من می بینم تو نیز می بینی؟»
حارث دو مرتبه همان پاسخ قبل را داد.
امام فرمود: این دومی است که بر یکی از درهای دوزخ ایستاده و می‌گوید: ای ابوالحسن، برای من از خدا آمرزش بخواه.»
آن‌گاه امام افزود:« خداوند او را نیامرزد.»

منابع:
بحارالانوار، ج 40، ص 185، حدیث 68 --- بصائرالدرجات