پس از هلاکت
معاویه در رجب سال شصت هجری،
یزید طبق قرار قبلی به خلافت رسید، این خبر هنوز به
مدینه نرسیده بود که یزید همه کوشش خود را صرف بیعت از مخالفینی کرد که مخالفتشان می توانست شورشی علیه او بر پا کند.
یزید به
ولید بن عقبه بن ابی سفیان والی خود در مدینه، نوشت تا به سرعت از
عبدالله بن زبیر و حسین بن علی بیعت بگیرد.
مروان ، ولید را نیز وا داشت تا همان شب در پی آنها فرستاده و اگر بیعت نکردند همان جا گردنشان را بزند چرا که به نظر او گذشتن آن شب فرصتی بود تا آنها سر به مخالفت برداشته و مردم را به سوی خود دعوت کنند.
منابع:
حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص 181- اخبار الطول، ص 227 و الفتوح، ج 5 ص 11.
مراجعه شود به:
آغاز حکومت یزید
فرمان یزید برای بیعت
دیدگاه امام درباره یزید
ملاقات با مروان
یک شب مهلت